بررسی اثر کورکومین در آپوپتوز ناشی از دگزامتازون در سلولهای زایای اسپرم موش آزمایشگاهی

24 موش نر نژاد NMRI بطور تصادفی به 4 گروه تقسیم می شوند. گروه کنترل هیچ ماده ای دریافت نمی کند. گروه دگزامتازون (Dex)، mg/kg 7 (47، 48) دگزامتازون روزانه بمدت 7 روز و بصورت تزریق صفاقی دریافت می کند. گروه کورکومین (Cur)، mg/kg 200 کورکومین بمدت 24 روز بصورت صفاقی تزریق می شود (45). گروه کورکومین و دگزامتازون (Dex+Cur) بمدت 17 روز تنها mg/kg200 کورکومین دریافت میکند و از روز 18 تا 24 (1 هفته) کورکومین و دگزامتازون را همزمان دریافت میکند. یک روز پس از آخرین تزریق موشها به روش جابجائی مهره های گردنی هلاک می شوند و بیضه های آنها در فرمالین 10% قرار داده می شوند. پس از پردازش بافتی بلوکهای پارافینی انجام می شود و بر روی آنها با استفاده از روش ایمنو هیستوشیمی بیان پروتئین ضد آپوپتوزی Bcl-2 بررسی می شود. علاوه بر ایمنوهیستوشیمی بررسیهای هیستولوژیکی و مورفومتری نیز انجام می شود.