بررسي تعیین ميزان بیان ژن فاکتورهای نسخه برداری مرتبط با سلولهای Th1/Th2 در بیماران مبتلا به IDDM با روش Real Time PCR

بیماری IDDM يك بيماري خودايمن با اتيولوژي نا شناخته است كه نتيجه آن تخريب سلولهاي بتاي جزاير پانكراس توسط لكوسيتهاي خودواكنشگر و فراورده هاي آنها مي باشد. تا كنون عامل بوجود آورندۀ این بیماری كه حدود 5-2% مردم دنيا به آن مبتلا مي شوند مورد شناسایی قرار نگرفته است ولی به نظر می رسد كه عوامل مختلفی نظیر عوامل ژنتیكی، محیطی و ایمونولوژیك در پاتوژنز بیماری موثر باشند(1و2). براي مثال برخي مولكولهاي HLA به ويژه DR3 و DR4 با افرايش خطر ابتلا به IDDM ارتباط نشان مي دهند(3و4) در حاليكه به نظر مي رسد برخي آلل هاي DR2 نقش محافظتي دارند(5). علاوه بر نقش مستعد كننده عوامل ژنتيكي ، عوامل محيطي مختلفي مثل عوامل ويروسي(6)، روحي (مثل افسردگي، استرس) و شيميايي (مثل جيوه و آرسنيك) نيز ممكن است درپاتوژنز بيماري دخالت داشته باشند(7). مطالعات متعدد نشان می دهد اين بیماری متعاقب اختلال در فعالیت سلولهای T ایجاد می شود وسیتوكین هایی كه در جریان این بیماری ایجاد می شوند نقش مهمی در فاز اجرایی پاسخ ایمنی و التهابی بازی می كنند و در گسترش این بیماری خودایمن دخالت می كنند(8و9). به نظر می رسد كه تغییر در تعادل سلولهای Th1 و Th2 و سیتوكین های تولید شده توسط آنها نقش مهمی در پاتوژنز بیماری بازی می كند. در سالهای اخیرمكانیسم های مولكولی كه منجر به تكامل سلولهای Th1 و Th2 می شود مورد توجه واقع شده است. نتایج این مطالعات نشان می دهد كه مولكولهای درون سلولی متعددی در تكامل Th1 و Th2 وتولید سیتوكین های مربوط به آنها موثر می باشند كه از جملۀ آنها می توان به فاكتورهای نسخه برداری T-bet و GATA-3 اشاره كرد كه به ترتیب بیان ژنهای Th1 و Th2 را تنظیم می كنند و نقش مهمی در تمایز سلولهای Th بازی می كنند(10 و 11). اهمیت این فاكتورهای نسخه برداری در بیماریهای ایمونولوژیك مختلف نظیر بیماری كرون، كاوازاكی و آسم شناسایی شده است(12 و 13) ولی اطلاعات كمی در مورد نقش آنها در بیماران مبتلا به IDDM در دسترس می باشد و مطالعات بیشتر در این زمینه می تواند به روشن شدن مكانیسم های موثر در ایمونوپاتوژنز بیماری كمك نماید لذا اهداف تحقیق حاضر به شرح زیر می باشد: 1-تعیین بیان mRNA مربوط به T-bet، GATA-3 در سلولهای تك هسته ای خون محیطی (PBMC) بیماران و افراد كنترل 2. تعیین بیان mRNA مربوط به IFN-γ و IL-4 در PBMC بیماران و گروه کنترل 3- تعیین سطح سرمی IFN-γ و IL-4 با روش الایزا در بیماران و گروه کنترل