بررسی مقایسه ای نسخه های DNA میتوکندری در بیماران مبتلا به ویتیلیگو و افراد کنترل با روش Real Time PCR با کد 93-01-27-24743

ویتیلیگو یک بیماری پوستی است که با تخریب انتخابی ملانوسیتها و از دست رفتن رنگدانه‎های پوست مشخص می‎شود و علائم آن به صورت لکه‎های سفید با اندازه و توزیع متغیر بروز می‎کند. رنگ پوست ممکن است بطور خودبخود یا تحت تأثیر اشعةخورشید به حالت طبیعی برگردد اما این وضعیت ندرتاً پایدار باقی می‎ماند. بیماری اگر چه حیات فرد را به مخاطره نمی‎اندازد اما در بسیاری از موارد مشکلات روحی حاصل از بی‎رنگ شدن پوست زندگی اجتماعی افراد مبتلا را تحت تأثیر قرار می دهد (1). تا کنون عامل بوجود آورندۀ این بیماری مورد شناسایی قرار نگرفته و فرضیه های متعددی در رابطه با اتیوپاتوژنز بیماری مطرح شده است که از مهمترین آنها می توان به فرضیه های خودایمنی، عصبی، بیوشیمیایی و استرس اکسیداتیو اشاره کرد(4-1). در سالهای اخیر استرس اکسیداتیو به عنوان یکی از عوامل اصلی مولد بیماری در نظر گرفته می شود و توجه زیادی به نقش آن در بروز و تشدید بیماری ویتیلیگو معطوف شده است و به نظر می رسد که نقش مهمی در تخریب ملانوسیتها بازی می کند‎. کاهش فعالیت کاتالاز و گلوتاتیون پراکسیداز، تجمع H2O2 در اپیدرم بیماران و افزایش حساسیت به پرواکسیدانت‎های خارجی از جمله شواهدی است که برای تأیید نقش استرس اکسیداتیو در پاتوژنز بیماری مطرح می‎شوند. بر اساس مطالعات کنونی میتوکندریها نقش مهمی را در تولید گونه‎های واکنشگر اکسیژن(ROS) و رادیکال های آزاد بازی می‎کنند. افزایش تولید ROS با ایجاد تغییر در تعادل پرواکسیدانت ها و آنتی اکسیدانت ها باعث ایجاد آسیب در اجزاء سلولی نظیر لیپیدها، پروتئین ها و DNA می شود(2 و3). میتوکندری یکی از منابع مهم تولید انرژی نیز محسوب می شود وبررسی های متعدد نشان می دهند که تعداد میتوکندری بر اساس نیازی که سلولهای یک بافت به انرژی دارند تنظیم می شود(5) و تغییر در تعداد نسخه های DNAی میتوکندری به عنوان یک عامل مهم در پاتوژنز بیماری های مرتبط با فسفریلاسیون اکسیداتیو در نظرگرفته می شود(8-6). بنابراین تغییر در تعادل میزان پرواکسیدانت ها و آنتی اکسیدانت ها ممکن است بر روی تعداد نسخه های DNAی میتوکندری تاثیر قابل ملاحظه ای بر جای بگذارد(9). با توجه به مطالب یاد شده و اهمیت نقش استرس اکسیداتیو در بیماری ویتیلیگو و احتمال ارتباط آن با میتوکندری تحقیق حاضر به منظور بررسی تعیین تعداد نسخه های DNAی میتوکندری درلکوسیت های خون محیطی بیماران مبتلا به ویتیلیگو طراحی شده است. نظر به اینکه تا کنون مطالعه مشابهی در این بیماران انجام نشده است نتایج این تحقیق می تواند به روشن شدن مکانیسم های موثر در پاتوژنز بیماری ویتیلیگو کمک مؤثری نماید.