پیکرۀ ساخت‌بنیاد اسم، صفت و قید مشتق در زبان فارسی: رویکردی شناختی

پژوهش‌ پیش‌رو به بررسی اسم‌ها، صفت‌ها و قیدهای مشتق زبان فارسی در چهارچوب نظریۀ ساختواژۀ ساختی (بوی، 2010) می‌پردازد و هدف آن تدوین پیکره‌ای ساخت‌بنیاد از این واژه‌های مشتق است. نظریۀ ساختواژۀ ساختی نظریه‌ای نوظهور است که رویکردی شناختی و ساخت‌بنیاد به حوزۀ صرف و واژه‌سازی ارائه می‌دهد و به‌خوبی می‌تواند چگونگی شکل‌گیری واژه‌های مشتق و مرکب، ارتباط صورت و معنای آنها و نیز شبکۀ طرحواره‌ای- ساختی حاکم بر آنها را تبیین نماید. با انجام این پژوهش، طرحواره‌ها و زیرطرحواره‌های مربوط به همۀ اسم‌ها، صفت‌ها و قیدهای مشتق در زبان فارسی شناسایی می‌گردد و رابطۀ شبکه‌ای موجود در میان آنها کشف و در قالب شبکه‌های سلسله‌مراتبی ترسیم می‌شود. سپس بر این اساس، پیکره‌ای از این واژه‌های مشتق تهیه می‌شود که پژوهشگران حوزۀ صرف زبان فارسی می‌توانند از آن در پژوهش‌ها و تحلیل‌های خود بهره گیرند. پیکرۀ حاصل از این پژوهش پیکره‌ای ساخت‌بنیاد و دارای ساختار شبکه‌ای و سلسله مراتبی است که نخستین گام برای تهیه و تدوین پیکرۀ ساختی- شناختی واژه‌های غیربسیط زبان فارسی به شمار می‌آید.