بررسی ارتباط افسردگی با کیفیت زندگی در بیمارن با سندروم حاد کرونری

زمینه و هدف: افسردگی یکی از شایع¬ترین پیامد¬های روانی بیماران مبتلا به سکته حاد قلبی است که می‌تواند کیفیت خواب بیماران را تحت تأثیر قرار دهد. با توجه به اینکه خواب مناسب نقش مهمی را در عملکرد قلب ایفا می‌کند، مطالعه حاضر با هدف بررسی عوامل پیش بینی کننده افسردگی قلب و افسردگی قلب با کیفیت خواب بیماران مبتلا به سکته حاد قلبی انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه‌ توصیفی- تحلیلی، 407 بیمار مبتلا به سکته حاد قلبی بستری شده در بخش سی سی یو بیمارستان فاطمه زهرا (س) ساری وارد مطالعه شدند. داده¬ها از طریق پرسش¬نامه افسردگی قلب، افسردگی مرگ و کیفیت خواب پیتزبورگ جمع آوری شدند. یافته‌ها: میانگین سنی بیماران مرد (19/67-71/62 :95CI ؛00/17± 95/64) بیش از سن زنان (48/64-96/59 :95CI؛ 48/15± 22/62) بود. میانگین نمره افسردگی مرگ (62/70-26/67 :95CI ؛24/17± 94/68) و افسردگی قلب (60/110-39/107 :95CI ؛49/16± 00/109) پایین‌تر از صدک پنجم بود. آنالیز رگرسیون خطی چند متغیره نشان داد تغییر در نمره افسردگی قلبی (153/0β= ، 039/0=B)، افزایش سطح تحصیلات (122/0-β=، 56/1-=B) و عدم سابقه مصرف داروهای ضد افسردگی (127/0β= ،34/4=B) به طور معناداری می‌توانند پیش بینی کننده‌های مستقلی برای واریانس نمرات کیفیت خواب در بیماران با سکته حاد قلبی در مطالعه حاضر باشند. نتیجه گیری: نتایج حاکی از آن است اگرچه افسردگی قلبی، سطح تحصیلات و عدم مصرف داروهای ضد افسردگی به عنوان عوامل مؤثر بر پیش‌بینی کننده کیفیت خواب در بیماران سکته حاد قلبی است اما کیفیت خواب تحت تاثیری عوامل بیشتری قرار دارد و برای بررسی آن نیاز است تا متغییرهای دیگری مورد پژوهش قرار بگیرند. واژگان کلیدی: افسردگی قلبی، افسردگی مرگ، کیفیت خواب، سکته حاد قلبی