بررسی تفاوت بیان اجزای سیستم ویرایش micro RNA (آنزیم های Dicerو Drosha و DGCR8) در سرطان معده و بافت نرمال
1396/09/20 09:35:19
نوع همکاری : همکار
کارفرما : مرکز تحقیقات بیماریهای گوارش و کبد دانشگاه علوم پزشکی تبریز
سال طرح : 1392
مشاهده سایر طرح های همایون دولتخواه
سرطان معده یکی از بیماریهای شایع در سراسر جهان است و شایعترین فرم آن، آدنوکارسینوم یا سرطان غددی در معده است.این سرطان سالیانه باعث مرگ حدود یک میلیون نفر در سرتاسر جهان میشود و در ژاپن، چین ، شیلی، ایرلند و نواحی شمالی ایران از شیوع بالاتری برخوردار است. وجود هلیکوباکترپیلوری ،افزایش اسید معده، استعمال دخانیات، رژیم غذایی پر نمک و افزایش مصرف غذاهای سرخ کردنی از عوامل خطرساز ابتلا به این بیماری می باشند.تفاوت در بیان انواع میکرو RNA ها در سرطان های گوناگون مورد بررسی قرار گرفته و انواعی از این مولکول ها باتوجه به عملکردشان در تنظیم بیان ژن های گوناگون در ایجاد و یا پیشگیری از سرطان های مختلف دارای نقش می باشند.همچین روی اجزا تنظیمی مسیر بلوغ میکرو RNAها نیز که به عنوان عوامل تنظیمی اصلی در بیان میکرو RNA ها هستند ه تحقیقات گوناگون اما اندکی در سرطان های مختلف نیز صورت گرفته است اما با توجه به ناکافی بودن این بررسی ها و عدم انجام این بررسی در سرطان معده به عنوان یکی از شایع ترن و کشنده ترین سرطان ها و همچنین نقش احتمالی میکروRNA ها در درمان های آینده بیماری سرطان در پروپوزال حاضر تصمیم به بررسی مهمترین اجزا تنظیم کننده بلوغ میکرو RNAها در بافت سرطانی وسالم معده گرفتیم امید است بررسی فوق منجر به باز شدن افق جدیدی در درمان سرطان گردد.
در این مطالعه 50 بیمار با تشخیص قطعی سرطان معده که توسط پزشک متخصص گوارش جهت خارج سازی بافت بدخیم به جراح مراجعه نموده اند بعد از کسب اجازه کتبی از آنها 2 نمونه مجزا یکی از بافت توموری و دیگری از بافت سالم توسط جراح جدا شده و بافت ها به درون محلول نگهدارنده انتقال داده می شوند. سپس در آزمایشگاه بافت ها با استفاده از نیتروژن مایع جهت استخراج RNA توسط کیت استخراج RNA منجمد شده وپس از استخراج این RNA ها بااستفاده از روش RT_PCR به C-DNA تبدیل شده و در نهایت کتابخانه C-DNA هردو بافت توموری و سالم جهت بررسی میزان بیان اجزای سیستم ویرایش micro RNA (آنزیم های Dicerو Drosha و DGCR8) در سرطان معده و بافت نرمال توسط روش Real Time PCR و با استفاده از پرایمر اختصاصی این 2 ژن مورد بررسی قرار می گیرند.