بررسی یافته های آزمایشگاهی و سونوگرافی با نتایج آسیب شناسی در تشخیص کوله سیسیت حاد در بیمارستان بزرگ دزفول و امام علی (ع) اندیم

مقدمه و هدف: کوله سیستیت حاد یکی از شایعترین مشکلات جراحی بوده و تشخیص صحیح و به موقع آن برای شروع درمان و کاهش مرگ ومیر مورد نیاز می باشد. با توجه به نتایج ضد و نقیض پیرامون روشهای تشخیصی کوله سیستیت حاد، این مطالعه با هدف بررسی ارزش پیشگویی مثبت یافته های آزمایشگاهی و سونوگرافی در تشخیص کوله سیستیت حاد انجام شد. روش کار: این مطالعه توصیفی تحلیلی مقطعی با استفاده از تمامی پرونده های افرادی که در سال 1393 در بیمارستان بزرگ دزفول با تشخیص کوله سیستیت حاد تحت عمل جراحی کوله سیستکتومی قرار گرفتند صورت پذیرفت. یافته های آزمایشگاهی مورد بررسی شامل تعداد لوکوسیتها، مقادیر AST، ALT، آلکالین فسفاتاز، بیلی روبین مستقیم و غیرمستقیم خون و مطالعه سونوگرافی که با نتیجه پاتولوژی به عنوان تشخیص قطعی مقایسه شدند. یافته ها: از تعداد 67 بیمار با میانگین سنی 36,17± 58,47 سال، 23 نفر(3,34 درصد) مذکر و 44 نفر (7,65 درصد) مونث بودند. ارزش پیشگویی مثبت یا حساسیت WBC با 1,56 درصد، آلکالین فسفاتاز با 2,34 درصد، AST با 5,37 درصد، ALT با 50 درصد، بیلی روبین مستقیم با 4,77 درصد، بیلی روبین غیرمستقیم با 1,62 درصد و سونوگرافی در 2,96 درصد بود. بحث و نتیجه گیری: با توجه به سهولت دسترسی به سونوگرافی و آنزیم های کبدی و نیز مقادیر بدست آمده از آنها در این پژوهش، می توان از این روش ها در تشخیص دقیق کوله سیستیت استفاده کرد.