مقایسه اثربخشی پرسشگری روایت گونه و راه حل محور بر کاهش اضطراب و افسردگی در افراد مبتلا به اختلال بیش اضطرابی و اختلال افسردگی

در جامعه علمی کشور در پژوهش های مرتبط با مشاوره و روان روش مشاورهی به فرایند روان روش مشاورهی توجه کمتری شده است . لذا هدف از پژوهش حاضر بررسی مقایسه ای اثربخشی پرسشگری روایت محور و راه¬حل محور بر کاهش اضطراب و افسردگی در افراد مبتلا به اختلال بیش اضطرابی و اختلال افسردگی بود.کلیه بیماران مبتلا به اختلال بیش اضطرابی و افسردگی که در سال 96-1395 به مرکز مشاوره سپند در شهر اردبیل مراجعه کرده و یا توسط سایر متخصصان به آن مرکز ارجاع داده شده بودند، جامعه آماری این تحقیق را تشکیل دادند. روش انتخاب آزمودنی‌ها از جمعیت بالینی به صورت در دسترس بود. از میان این بیماران 60 نفر(30 نفر از جامعه آماری اختلال بیش اضطرابی و 30 نفر از جامعه آماری اختلال افسردگی) پس از انجام مصاحبه بالینی و اجرای پرسشنامه اضطراب بک و پرسشنامه افسردگی بک(BDI-II) به عنوان پیش¬آزمون، برنامه روش مشاورهی پرسشگری روایت محور و راه¬حل محور، به مدت 8 جلسه 2 ساعته اجرا شد. پس از اجرای جلسات روش مشاوره پرسشنامه¬های اضطراب بک و افسردگی بک مجددا به عنوان پس¬آزمون اجرا شد. تحلیل داده ها با استفاده از روش تحلیل محتوا نشان داد که بین محتوای پرسشگری در روایت محوری و پرسشگری روش مشاوره راه حل محور در اختلال بیش اضطرابی تفاوت معنادار وجود دارد. همچنین از نظر متخصصان بین محتوای پرسشگری در روایت محوری و پرسشگری روش مشاوره راه حل محور در اختلال افسردگی تفاوت وجود دارد ولی بین محتوای پرسشگری در روایت محوری در دو اختلال افسردگی و اضطراب تفاوت وجود ندارد و همین نتیجه در مورد روش مشاوره راه حل محور صادق است. همچنین نتیجه آزمون تحلیل وکوواریانس نشان داد که اثربخشی پرسشگری روایت محور و راه¬حل¬محور بر کاهش اضطراب در بیماران دچار بیش¬اضطرابی متفاوت است ولی این تفاوت در گروه افراد دچار اختلال افسردگی مشاهده نشد. بنابراین می¬توان نتیجه گرفت که فن پرسشگری فارغ از روش مشاوره ای مورد استفاده در سطح یک عامل تغییر مشترک و عمومی اثربخش است. کلمات کلیدی: پرسشگری، روایت محور، راه¬حل¬محور، اختلال اضطراب ،اختلال افسردگی