اثر یک وهله فعالیت بی هوازی، هوازی و دایره ای بر نیمرخ هماتولوژیک کیک بوکسورها مرد

هدف اصلي اين پژوهش، بررسي اثر یک وهله فعالیت بی هوازی، هوازی و دایره ای بر نیمرخ هماتولوژیک کیک بوکسورهای مرد بود. در اين فصل ابتدا چكيده‌اي از پژوهش ارائه مي‌گردد؛ به دنبال آن در مورد علل تغييرات مشاهده شده بحث خواهد شد و با يافته‌هاي مطالعات گذشته مورد مقايسه قرار خواهد گرفت. در نهايت به نتيجه‌گيري كلي مي‌پردازيم و با توجه به مشاهدات اقدام به ارائه پيشنهاداتي مي‌نماييم. به منظور بررسي اثر یک وهله فعالیت بی هوازی، هوازی و دایره ای بر نیمرخ هماتولوژیک کیک بوکسورهای مرد، 13 کیک بوکسور مرد که در دو گروه شاهد (6 نفر) و تجربی (7 نفر) به صورت تصادفی انتخاب و یک فعاليت بي هوازي شامل شش تا دوی 35 متر بود که بین هر 35 متر، 10 ثانیه استراحت در نظر گرفته شد و پس از یک هفته استراحت دوباره به یک فعاليت هوازي دوي يك مايل (1600متر) پرداختند پس از اتمام فعاليت از نمونه ها خواسته شد تا يك هفته استراحت داشته و سپس از آنها خواسته شد تا براي انجام فعاليت دايره اي در محل انجام فعاليت حاضر شوند. فعاليت دايره اي مشتمل بر 6 تكنيك يا ايستگاه (ضربه مشت مستقيم، ضربه با ساق پا، ضربه دوراني هوك دوراني ، ضربه با سينه پا به جلو، ضربه با مشت از پايين به بالا، حركت تركيبي از فنون ذكر شده) براي مدت 20 ثانيه براي هر تكنيك و با حداكثر سرعت ممكن و براي 7 نوبت بدون توقف در ايستگاه ها انجام دهند. مدّت زمان استراحت بين نوبت ها نيز 1 دقيقه درنظر گرفته شد. در اين دستور العمل افراد ابتدا به مدت 5 دقيقه با پياده روي، دويدن و حركات كششي سبك خود را گرم مي كردند و سپس فعاليت دايره اي ذكر شده را انجام دادند. مدت كل فعاليت نيز 25 دقيقه بوده است.30 دقیقه قبل از کلیه فعالیت های ذکر شده نمونه گیری خونی به عمل آمد و سپس پس از اتمام فعالیت در زمان‌هاي بلافاصله، 45 و 90 دقيقه پس از اتمام تمرين، خونگيري بعمل آمد. 1- گلبول سفید: بیشترین افزایش در میزان گلبول سفید بلافاصله پس از فعالیت بی هوازی (رست) و در دوره ریکاوری زمان 90 دقیقه بیشترین افزایش مربوط به فعالیت هوازی بود. 2- گلبول قرمز: میزان تغییرات بسیار ناچیز و تنها در زمان 45 دقیقه ریکاوری نسبت به زمان بلافاصله پس از تمرین هوازی کاهش معنی داری دیده شد. 3- هموگلوبین: تغییرات هموگلوبین تنها پس از فعالیت بی هوازی (رست) در زمان 45 دقیقه ریکاوری نسبت به زمان های قبل از تمرین و بلافاصله پس از تمرین کاهش معنی داری را نشان داد. 4- هماتوکریت: بیشترین افزایش در زمان بلافاصله و بیشترین کاهش در زمان 90 دقیقه ریکاوری پس از فعالیت هوازی دیده شد. 5- لنفوسیت: بیشترین افزایش بلافاصله پس از فعالیت هوازی و بیشترین کاهش معنی دار در 90 دقیقه دوره ریکاوری مربوط به فعالیت بی هوازی بود.