شناسايي آسیب‌های ارتباطي مديران مدارس با اولياي دانش‌آموزان در دوره‌هاي مختلف تحصيلي

پژوهش حاضر با هدف مشخص کردن عوامل مرتبط با آسیب‌های ارتباطی مدیران و اولیای دانش-آموزان در دوره¬های تحصیلی ابتدایی و متوسطه استان اردبیل انجام گرفت. جامعه آماری این پژوهش را مدیران و معاونان آموزشی مدارس دولتی (بدون مدارس استثنایی و پیش‌دبستانی) به تعداد 2372 نفر که در سال‌تحصیلی 97-96 در مدارس استان مشغول خدمت بودند و اولیای دانش¬آموزان دوره¬های تحصیلی ابتدایی و متوسطه به تعداد 203164 نفر برابر تعداد دانش¬آموزان استان تشکیل می¬دادند. حجم نمونه آماری مدیران 342 نفر و حجم نمونه آماری اولیاء 520 نفر بودند که به شیوه تصادفی چندمرحله¬ای انتخاب شده و درنهایت تحلیل داده¬ها بر اساس نمونه 308 نفری مدیران و 507 نفری اولیاء انجام یافت. داده¬های موردنیاز با استفاده از ابزارهایی چون پرسشنامه محقق ساخته ویژه اولیاء و مدیران جهت مطالعه آسیب‌های ارتباطی و عوامل مرتبط با آسیب‌های ارتباطی (ساختار و مقررات اداری، خانواده و مدرسه) جمع¬آوری گردید. همچنین جهت جمع¬آوری داده¬های بررسی کیفی آسیب‌های ارتباطی مدیران و اولیای دانش¬آموزان که حجم نمونه آن از هر گروه حدود 30 نفر و جمعاً حدود 60 نفر بود از ابزار مصاحبه استفاده شد. برای تجزیه‌وتحلیل داده¬ها علاوه بر آمار توصیفی از آزمون مانوا و فریدمن استفاده شد. تمام مراحل تجزیه‌وتحلیل داده با استفاده از کامپیوتر و نرم‌افزار spss انجام گرفت. نتایج تحقیق مشخص کرد که بین دوره¬های تحصیلی ابتدایی و متوسطه، آسیب ارتباطی ساختار اداری و مقررات، خانواده و مدرسه تفاوت معنی¬داری وجود دارد. همچنین روشن گردید با توجه به معنی¬داری وضعیت عوامل مرتبط با آسیب ارتباطی هم ازنظر اولیاء و هم ازنظر مدیران اولویت¬بندی به شرح درجه اول خانواده، درجه دوم ساختار اداری و مقررات و درجه سوم مدرسه حاصل شد.