ارزیابی میزان نگرش معلمان نسبت به استفاده از نرم افسارهای آموزشی و ارائه راهکارهای ارتقاء بخشی آن در کلاس درس

میزان استفاده از نرم¬افزارهای آموزشی در کلاس¬های درس و تببین تجارب و نگرش معلمان نسبت به نرم¬افزارهای آموزشی نشان دهنده اثربخشی فرایندهای تدریس و یادگیری بوده و از اولویت¬های مهم و اساسی مدارس در سند تحول بنیادین نظام آموزشی ایران است. در این راستا هدف پژوهش حاضر، واکاوی نگرش معلمان نسبت به استفاده از نرم¬افزارهای آموزشی در مدارس شهر اردبیل می¬باشد. این پژوهش با استفاده از روش تحقیق آمیخته اکتشافی در دو بخش کیفی و کمّی صورت پذیرفته است. در بخش کیفی در قالب روش تحقیق گروه¬های کانونی و از طریق ابزار مصاحبه نیمه¬ساختاریافته، سطوح نگرش معلمان نسبت به استفاده از نرم¬افزارهای آموزشی از دیدگاه سرگروه های درسی به روش نمونه¬گیری هدفمند انتخاب شده بودند، شناسایی و دسته بندی شدند. در بخش کمّی پژوهش که در قالب روش پژوهش توصیفی- پیمایشی و از طریق ابزار پرسشنامه محقق¬ساخته دیدگاه¬های 361 نفر از معلمان که به روش نمونه¬گیری تصادفی ساده انتخاب شده بودند، گردآوری و سپس، داده¬ها با استفاده نرم افزار spss22 تجزیه و تحلیل شدند. یافته¬ها نشان داد نگرش معلمان نسبت به نرم¬افزارهای آموزشی مثبت و در سطح مطلوب بوده است و از نظر مشارکت¬کنندگان، غالب¬ترین نوع نگرش، نگرش رفتاری معلمان نسبت به نرم¬افزارهای آموزشی بوده است و اهمیّت نگرش¬های عاطفی و شناختی در مرتبه بعدی قرار دارد.