بررسی رابطه بین بازی های رایانه ای و پرخاشگری در دانش اموزان دوره متوسط شهر زابل در سال تحصیلی 95-96

مقدمه: نوجوانان مخاطبان عمده بازی های رایانه ای هستند که اثرات مخرب آنها از جمله پرخاشگری می تواند سدی باشد در جهت تحصیل و تربیت دانش آموزان و همچنین باعث ایجاد بی نظمی در محیط آموزشی شود، همچنین خود آزاری برای افراد پرخاشگر را سبب می شود لذا مطالعه حاضر جهت تعیین میزان پرخاشگری نوجوانان و عوامل مرتبط با آن می باشد. مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی مقطعي 369 نفر از دانش آموزان دوره اول متوسطه شهر زابل که در سال 1394 در حال تحصیل بودند مورد بررسی قرار گرفتند. جمع آوری اطلاعات توسط پرسشنامه های دموگرافیک ،بازی های رایانه ای و پرخاشگری Buss و Perry بود، انجام شد و توسط نرم افزار SPSS نسخه 22 مورد آنالیز آماری قرار گرفت. يافته ها: از تعداد 369 نفر جمعیت مورد مطالعه 2/57 % دختر بودند. 7/73 % دانش آموزان بازی رایانه ای انجام می دادند که 1/51 % دارای پرخاشگری بودند. میانگین نمره پرخاشگری 87/15 ±60/79 بود. نتایج ارتباط معنی دار بین نمره پرخاشگری در دانش آموزان پسر و پایه هفتم و کاربر بازی های خشن را نشان داد. p< 0/05. همچنین بین بعد فیزیکی پرخاشگری با جنسیت، بعد فیزیکی و خشم پرخاشگری با نوع بازی های رایانه ای و بین بعد خشم و خصومت پرخاشگری با پایه تحصیلی دانش آموزان ارتباط معنادار وجود داشت p< 0/05. نتيجه گيري: با توجه به رابطه معنادار بین انجام بازي هاي رایانه اي و بروز پرخاشگري نیاز به طراحی برنامه های آموزشی مدون جهت آگاهی بخشی و تغییر نگرش و بدنبال آن تغيير رفتار نوجوانان در جهت استفاده بهینه از تکنولوژی روز به منظور کاهش اثرات مخرب آنها ضروری بنظر می رسد. کلمات کلیدی: نوجوانان، بازی های رایانه ای، دانش آموز، پرخاشگری