غربال ژنوتیپ های چغندرقند متحمل به ساقه روی در کشت پاییزه استان خراسان رضوی

اصلاح ارقام مقاوم به ساقه روی با عملکرد بالا برای کشت پاییزه چغندرقند یکی از اهداف مهم به نژادگران است زیرا وجود ساقه های گل دهنده موجب پایین آمدن درصد قند، عملکرد ریشه و خلوص شربت خام می شود. در این تحقیق میزان تحمل به ساقه¬روی 40 ژنوتیپ مختلف چغندرقند پاییزه در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار در شرایط آب و هوایی مشهد در سال زراعی 98-1397 بررسی خواهد شد. ژنوتیپ¬های مورد مطالعه چغندرقند شامل 16 لاین نیمه خواهری، 14 لاین اوتایپ، 7 لاین s1 و سه رقم شاهد (شامل ارقام مقاوم و حساس به ساقه روی) می¬باشد. کرت هاي آزمايشي شامل سه خط به طول هفت متر و فاصله خطوط 50 سانتيمتر می باشد. در پايان دوره رشد، پس از تعیین درصد بولت برداشت هر آزمايش با شمارش و توزين ريشه هاي هر كرت همچنين خميرگيري از ريشه هاي چغندرقند جهت تجزيه صفات كمي و كيفي چغندرقند صورت مي گيرد. سپس با استفاده از داده هاي مزرعه اي و آزمايشگاهي نسبت به تجزيه واريانس اقدام و بهترين ژنوتیپ¬ها با تحمل به ساقه روی بالا در شرایط آب و هوایی مشهد معرفی خواهند شد.