بررسی ویژگیهای جغرافیایی لیشمانیوز احشایی در استان فارس به روش GIS

مقدمه: این پروژه به مطالعه تاثیر فاکتورهای محیطی، آب و هوایی و جمعیتی بر توزیع بیماری لیشمانیوز احشایی در استان فارس به عنوان کانون اصلی لیشمانیوز احشایی در جنوب غربی ایران با متد GIS میپردازد. روش ها در مطالعه لیشمانیوز احشایی، آدرس محل سکونت 217 بیمار که طی سالهای 2000 تا 2012 در بیمارستانهای تخصصی استان فارس بستری شده بودند،. بر اساس اطلاعات موجود در پرونده های بیمارستانی تعیین شد. نقشه های مکانی بیماران، پوشش زمین، مدل ارتفاعی رقومی، مسیرهای عبور عشایر، همباران، همدما و شیب تهیه گردیدند. تاثیر میانگین دمای سالانه، میانگین دمای 4 ماهه، میانگین بارندگی سالانه، ارتفاع، پوشش زمین و نزدیکی به مسیر های کوچ عشایر بر وقوع موارد لیشمانیوز احشایی، بر اساس مدلهای رگرسیون مورد آنالیز قرار گرفت. نتایج مهمترین فاکتور تاثیر گذار بر توزیع بیماری لیشمانیوز احشایی فاکتور نزدیکی به مسیرهای عبور عشایر بود. دومین فاکتورهای موثر مربوط به فاکتورهای آب و هوایی بود که در میان آنها فاکتور دما بویژه دمای 4 ماهه موثرترین متغییر و بارندگی دیگر فاکتور تاثیر گذار بود. بیشتر موارد بیماری از مناطق معتدل و نیمه خشک در مناطق مرکزی و غربی استان فارس گزارش شدند در حالی که فاکتور خشکی یک عامل محدود کننده گسترش بیماری بود. فاکتور محیطی پوشش زمین سومین عامل موثر بود و مناطق مسکونی، کشاورزی دیم و جنگلهای تنک پوشش های تاثیر گذار بر بیماری بودند. فاکتور ارتفاع فقط در مدل آنالیزمتغییرها به صورت مستقل، در رخداد بیماری معنی دار شد. نتیجه گیری توزیع بیماری لیشمانیازیس احشایی در استان فارس تحت تاثیر ترکیبی از فاکتورهای اکولوژیک و دموگرافیک مرتبط با عشایر می باشد، هر چند که تاثیر عشایر و نزدیکی به محل کوچ آنها مهمترین عامل می باشد. در نهایت این مطالعه زوایای بسیار ارزشمندی را در جنبه محیطی بیماری لیشمانیازیس روشن ساخت که برای پایش و کنترل روند بیماری قابل استفاده می باشند