بررسی اثر آسپیرین بر میزان بروز پراکلامپسی و محدودیت رشد جنین (FGR) در خانم های باردار چاق مراجعه کننده به کلینیک شهید مفتح شهر

مقدمه و هدف: پيش گيري از پره اكلامپسي اهميت زيادي در كاهش مرگ و مير مادر و نوزاد دارد. از سوی دیگر چاقی مادر یکی از شایعترین عوامل خطر در مراقبت های بارداری است. چاقی در دوران بارداری با افزایش خطر ابتلا به برخی از پیامدهای جدی ناخواسته از جمله افزایش خطر ابتلا به پره اکلامپسی همراه است. اين مطالعه به منظور بررسي تأثير تجويز آسپرين با دوز كم در پيش گيري از پره اكلامپسي و محدودیت رشد جنین (FGR) در جمعیت زنان ایرانی چاق (بدون سابقه قبلی بروز پره اکلامپسی و فشار خون ) انجام شد. مواد و روش ها: مطالعه يك كارآزمايي باليني برو روی زنان بین 18 تا 40 سال سن در هفته 13 تا 20 بارداری و دارای حاملگی تک قلو می باشد. عدم ابتلا به بیماری زمینه ای شناخته شده مانند فشارخون مزمن و دیابت و داشتن BMI≥30؛ بدون سابقه پره اكلامپسي و تولد جنين FGRمعیار ورود به مطالعه می باشد. 187 نفر به طور تصادفی به دو گروه تحت مصرف آسپرین و گروه با مصرف دارونما (پلاسبو) تقسیم شدند و درگروه با مصرف آسپرین (89 نفر) روزي يك عدد آسپيرين٨٠ميلي گرم و در گروه پلاسبو (98 نفر) از کپسولهای خالی تا هفته 34بارداري استفاده شد. دو گروه از نظر بروز پره اكلامپسي و محدوديت رشد جنين بررسي گرديدند. در تجزيه و تحليل داده ها از آمار توصیفی و همچنین آمار تحلیلی شامل تست کای اسکور و آزمون دقیق فیشر استفاده شد. یافته‌ها: نتایج مطالعه ی ما بیانگر آن بود که مقایسه فراوانی وزن کم تولد نوزاد در دو گروه مادران مصرف کننده آسپرین (5/4 درصد) و پلاسبو (5/22 درصد) ، تفاوت معناداری داشت (000/0(p value=. همچنین بروز پره اكلامپسي در گروه آسپرین 1/1 درصد و در گروه پلاسبو 2/11 درصد بود که از لحاظ آماری اختلاف معناداری را داشت(005/0(p value=.همچنین فراوانی موارد مثبت وقوع FGR در گروه آسپرین 4/3 درصد و در گروه پلاسبو 4/21 درصد بود که از لحاظ آماری اختلاف معناداری را دارا بود (000/0(p value=. فراوانی نوع زایمان (طبیعی یا سزارین) در دو گروه مادران مصرف کننده آسپرین (طبیعی=4/49 درصد و سزارین=6/50) و پلاسبو (طبیعی=53 درصد یا سزارین= 47 درصد) تفاوت آماری معناداری نداشته است (05/0< p value). همچنین مقایسه فراوانی ختم بارداری با اندیکاسیون جنینی، با اندیکاسیون مادری و ختم خودبخودی در دو گروه مادران مصرف کننده آسپرین و پلاسبو، تفاوت معناداری نداشته است (05/0< p value). نتيجه گيري: مطالعه حاضر نشان داد تجويز آسپرين در هفته هاي 13 تا 20 بارداری در زنان مبتلا به چاقی می تواند باعث كاهش بروز پره اكلامپسي و FGR شود ؛ لذا مي توان از آن به عنوان يك روش پيش گيري از پره اكلامپسي در افراد پرخطر مبتلا به چاقی در اوایل بارداری استفاده كرد.