بررسی تاثیر تمثیل درمانی مبتنی بر قصص قرآنی بر افزایش دین باوری و امیدواری دختران نوجوان تحت پوشش بهزیستی

چکیده هدف: هدف از پژوهش حاضر تعیین میزان تاثیر تمثیل درمانی مبتنی بر قصص قرآنی بر افزایش دین‌باوری و امیدواری دختران نوجوان تحت پوشش بهزیستی شهرستان داراب بود. روش: روش پژوهش شبه آزمایشی و جامعه آماری مبتنی بر کلیه دختران نوجوان 13 تا 18 سال تحت پوشش بهزیستی شهرستان داراب بود، که از بین آنها 40 نفر به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه ( کنترل= 20 نفر، آزمایش= 20 نفر ) جای گرفتند. هر دو گروه در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و دوره پیگیری به پرسشنامه‌های مقیاس دین باوری (معبد) و مقیاس امید به زندگی اشنایدر پاسخ دادند. سپس گروه آزمایش طی 10 جلسه تحت درمان تمثیلی مبتنی بر قصص آموزنده قرآنی قرار گرفتند ولی گروه کنترل هیج گونه درمانی را دریافت نکردند. یافته‌ها: نتایج نشان داد، تمثیل درمانی تاثیر معنی داری در سطح 001/0 بر افزایش دین باوری و امیدواری دختران نوجوان تحت پوشش بلافاصله پس از درمان و همچنین پس از گذشت یک دوره پیگیری یک ماهه داشته است. نتیجه‌گیری: تمثیل درمانی گروهی مبتنی بر قصص آموزنده قرآنی را می‌توان به عنوان روش موثری برای افزایش دین باوری و امیدواری در نوجوانان تحت پوشش اداره بهزیستی در نظر گرفت.