بررسی تجارب کلانشهرهای جهان در خواهرخواندگی شهری

پیوندهای بین¬المللی اجتماعات محلی در سراسر جهان از روابط ساده شهرهای دوقلو به شبکه¬های پیچده¬تری از روابط شامل پیوندهای چندگانه و شبکه¬های روابط تغییر کرده است. اما روابط خواهرخواندگی و شهرهای دوقلو هنوز هم ابزاری اصلی برای ایجاد و حفظ روابط میان اجتماعات محلی و شهرداری¬ها در سراسر مرزهای بین¬المللی است. مفهوم بین¬المللی شهرهای دوقلو را می¬توان در سال 1920 میلادی جستجو کرد، اما نخستین پیوند شهرهای خواهر و دوقلو بعد از جنگ جهانی دوم بین بریستول در انگلستان و هانوفر در آلمان در سال 1947 بود و پس از آن این پیوند میان آکسفورد و بُن و رِدینگ و دوسلدورف بسته شد. این برنامه در سال 1956 توسط یک طرح دوجانبه سازمان¬دهی شده دنبال شد که نتیجه طرح مردم با مردم بود که به وسیله رئیس¬جمهور آیزنهاور آغاز شد که بعداً به خواهرشهرها بین¬المللی (SCI) تبدیل گردید. این ابتکارات شهرهای دوقلو هم در اروپا و هم در آمریکا به منظور تعامل میان شهروندان و اجتماعات در سطح محلی در سراسر مرزهای بین¬المللی متمرکز بود. برآورد شده است که بین 15000 تا 20000 شهر در سراسر جهان در حال حاضر از طریق اشکال مختلف قراردادهای مشارکتی باهم دیگر رابطه خواهرشهری و همکاری دارند. اصطلاحات مختلفی برای توصیف این همکاری بلندمدت میان دو اجتماع به کار برده شده است: خواهرشهرها، شهرهای دوقلو، شهرهای دوست، پارتنراِشتاد (آلمانی) و ژوملَژ (فرانسوی). اصطلاحات مرتبط که در حال حاضر در اروپا استفاده می¬شود عبارتند از: همکاری غیرمتمرکز ، همکاری¬های بین¬المللی شهرداری¬ها ، همکاری شهر با شهر (C2C) و ایستِدِنباندن (به زبان هلندی). این نوع فعالیت دیپلماتیک هم¬چنین پارادیپلماسی یا دیپلماسی خُرد نیز نامیده می¬شود. هیچ توافقی در مورد تعریف شهرهای دوقلو و خواهرشهرها وجود ندارد، اما بر اساس ارزیابی تعاریف کنونی، می¬توان این تعریف را پیشنهاد کرد: "اتحاد بلندمدت راهبردی بین اجتماعات در شهرهای بزرگ و کوچک مختلف که شهرداری¬هایِ آن¬ها نقش کلیدی در این اتحاد بازی می¬کنند". می¬توان استدلال کرد که در عصر جهانی شدن، شهرهای دوقلو و خواهرشهرها به طور فزاینده¬ای مهم شده¬اند. سازمان ملل متحد بیان می¬کند که در سیاست مدرن اختلاف وجود دارد. "اقتصاد، تجارت، ارتباطات و حتی فرهنگ در حال جهانی¬شدن است. اما دموکراسی بازنمایی شده اساساً ملی و محلی مانده است. از آنجایی¬که اکثر تصمیم¬گیری¬ها در سازمان¬ها و انجمن¬های بین¬المللی صورت می¬گیرد، ایجاد یک چارچوب قوی¬تر برای حکمروایی جهانی با پاسخگویی دموکراتیک به شهروندان در همه جای دنیا، بیش¬تر اهمیت پیدا می¬کند". می-توان استدلال کرد که در عصر جهانی شدن، شهرهای دوقلو و خواهرشهرها به طور فزاینده¬ای مهم شده¬اند. سازمان ملل متحد بیان می¬کند که در سیاست مدرن اختلاف وجود دارد. "اقتصاد، تجارت، ارتباطات و حتی فرهنگ در حال جهانی¬شدن است. اما دموکراسی بازنمایی شده اساساً ملی و محلی مانده است. از آنجایی¬که اکثر تصمیم¬گیری¬ها در سازمان¬ها و انجمن¬های بین¬المللی صورت می¬گیرد، ایجاد یک چارچوب قوی¬تر برای حکمروایی جهانی با پاسخگویی دموکراتیک به شهروندان در همه جای دنیا، بیش¬تر اهمیت پیدا می¬کند". از همین¬رو هدف پژوهش حاضر عبارت است از "بررسی تجارب کلان‌شهرهای جهان در خواهرخواندگی شهری" تا ضمن بررسی وضعیت خواهرخواندگی شهری در جهان به بررسی و تحلیل مسائلی چون سیر تحول همکاری شهر با شهر و خواهرخواندگی شهرها، شناخت وضعیت خواهرخواندگی¬های شهرهای ایران و کلانشهر تهران، بررسی الگوهای جهانی و تجارب موفق شهرهای جهان در خواهرخواندگی شهری و شیوه¬های بکارگیری و استفاده از تجارب شهرهای جهان در ارتباط با خواهرخواندگی پرداخته است و درنهایت راهکارها و پیشنهادات عملی برای هرچه بهترشدن روابط خواهرشهری کلانشهر تهران و سایر شهرهای ایران آورده شده است تا در عصر جهانی¬شده و ارتباطات روزافزون شهرها بایکدیگر کلانشهرهای ایران بتوانند بیشتر از این زمینه¬ها بهره ببرند.