مطالعه تأثير مولفه‌هاي رهبري معنوي بر رفتار شهروندي سازماني در سازمان‌هاي دولتي كلانشهر رشت

سازمان‌ها براي دستيابي به موفقيت نيازمند منابع انساني متعهد و داراي انگيزه هستند و رهبري معنوي يكي از الزامات اساسي براي تحول و موفقيت آن محسوب مي‌شود. رهبري معنوي دربردارنده‌ي نيازهاي اساسي رهبر و پيرو براي بقاي سازمان است به گونه‌اي كه تعهد سازماني و بهره‌وري افزايش يابد. تئوري‌هاي رهبري موجود بر روي جنبه‌هاي مختلفي از عناصر فيزيكي، ذهني و عاطفي عامل انساني تمركز داشته‌اند اما عامل معنويت در اين تئوري‌ها مورد بي‌اعتنايي قرار گرفته است. رهبري معنوي سبكي است كه شامل ارزش‌ها، نگرش‌ها و رفتارهايي است كه ذاتاً موجب ايجاد انگيزه در خود فرد و سايرين شده به گونه‌اي كه آنان يك حس بقای معنوی را از طریق تماس و عضویت تعریف مي‌كنند. از سوي ديگر، رفتار شهروندي سازماني با مجموعه‌اي از رفتارهاي داوطلبانه، باعث بهبود مؤثر وظايف و نقش‌ها در سازمان مي‌شود. فرد با تعهداتي كه نسبت به هنجارهاي خود احساس مي‌كند رفتارهايي فراتر از نقش و وظايف رسمي خويش انجام مي‌دهد. اين رفتارها بدون انتظار نسبت به پاداش‌هاي سازماني شكل مي‌گيرد. بر اين اساس، در اين مطالعه سعي بر آن است تا تأثير مؤلفه‌هاي رهبري معنوي را بر رفتار شهروندي سازماني كاركنان سازمان‌هاي دولتي استان گيلان مطالعه شود.