بررسی فراوانی 10 ساله روند مقاومت آنتی بیوتیکی مایکوباکتریوم های غیرسلی (NTM) در نمونه های بالینی مرکز سل کشوری

مایکوباکتریوم های غیر سلی باعث ایجاد طیف گسترده از اختلالات بالینی هستند . نیاز به درمان طولانی مدد و داروهای متعدد دارد و بسته به نوع NTM ، الگوی مقاومت و میزان بیماری متفاوت است . ایزونیازید (INH) و ریفامپین (RIF) موثرترین آنتی بیوتیک های خط اول علیه مایکوباکتریوم توبرکلوزیس هستند، جهش در چندین ژن مقاومت در M.توبرکلوزیس را ایجاد می کند ، که برای مقاومت به INH ژن هدف آن katG و مقاومت به RIF به دلیل جهش در ژن rpoB است . هدف از مطالعه حاضر، بررسی فراوانی میزان مایکوباکتریوم ها در بین نمونه های بالینی جمع آوری شده در طی 8 سال (2011-2018) در مرکز NRITLD و همچنین تعیین میزان مقاومت دارویی این مایکوباکتریوم ها به آنتی بیوتیک های خط اول یعنی INH و RIF می باشد . در این مطالعه 15829 نمونه مختلف بالینی در مرکز سل کشوری NRITLD جمع آوری شد . تجزیه و تحلیل و تعیین توالی PCR برای شناسایی جهش های مربوط به مقاومت RIF و مقاومت INH استفاده شد . الل چند منظوره خاص (MAS-PCR) به عنوان یک روش مقایسه ای برای ارزیابی انجام شد . در کل (7528/15829 , 47.56%) جدایه مایکوباکتریومی از جمله (43.82%) 6937 MTBC و (3.73%) 591 NTM بدست آمد . نرخ جداسازی مثبت NTM سال به سال از 1.62% (50/3092 , year 2011) به 5% (130/2601, year 2018) افزایش یافته است . در میان 7528 جدایه بالینی مایکوباکتریومی جداشده ، فراوانی ایزوله های MTBC روند کاهشی را نشان داد زیرا نسبت ها از 65.17% (2015/3092) در سال 2011 به 47.06% (1224/2601) در سال 2018 کاهش یافته است .