ارائه و تبین مدل اجرایی گردش شغلی بر پایه تشکیلات و روشهای شرکت ملی گاز ایران

هدف از سیاست های گردش شغلی ایجاد یک مخزن استعداد برای سازمان همراه با آموزش متقابل کارکنان است. اطمینان از انجام یک جابجایی شغلی برنامه ریزی شده که هم برای کارمند و هم برای سازمان مفید باشد نیازمند برنامه ریزی صحیحی در مرحله اجرا است. پژوهش حاضر با هدف طراحی و تبیین مدل اجرایی گردش شغلی شرکت ملی گاز ایران انجام گرفته است. روش تحقیق آمیخته و مبتنی بر نظریه پردازی داده بنیاد، اعتبارسنجی و سپس سطح بندی عوامل موثر می باشد. برای گردآوری اطلاعات در بخش کیفی از مصاحبه های نیمه ساختار یافته استفاده شد و تجزیه و تحلیل اطلاعات به روش استراوس و کوربین و مدل پارادایمی انجام گرفته است. نمونه گیری به روش نظری و با بهره مندی از تکنیک های هدفمند (قضاوتی) و گلوله برفی (زنجیره ای) صورت پذیرفته که بر مبنای آن 18 مصاحبه با اساتید و خبرگان مطلع در حوزه مدیریت منابع انسانی و مدیریت دولتی به عمل آمد. در بخش اعتبارسنجی مدل با بهره گیری از نمونه گیری تصادفی طبقه ای از 192 نفر از مدیران ارشد و میانی شرکت گاز با استفاده از پرسشنامه اقدام شد. نتایج تحلیل داده های به دست آمده از مصاحبه ها طی فرآیند کدگذاری باز، محوری و انتخابی به ایجاد مدل اجرای گردش شغلی بر مبنای نظریه پردازی داده بنیاد شامل 6 بعد اصلی، 64 بعد فرعی و 186 مشخصه منجر گردید. در بخش اعتبارسنجی نیز روابط تعیین شده در مدل مورد تایید قرار گرفت. همچنین مدلسازی عوامل شناساییشده با روش ساختاری تفسیری و تحلیل MIC-MAC منجر به تشکیل شش سطح گردید که تمرکز بر مسائل محوری، اندازه سازمان، همسویی راهبردی و تحلیل زنجیره ارزش اثرگذارترین و بهبود تراز استراتژیک و جانشین پروری اثرپذیرترین عوامل اجرای گردش شغلی بودند. واژگان کلیدی: گردش شغلی، توسعه مسیر شغلی، شرکت ملی گاز ایران