بررسی میزان آگاهی حق رضایت آگاهانه بیماران در نظام سلامت: مروری سیستماتیک

انسان موجودی است با ابعاد مختلف جسمی،روحی،اجتماعی و معنوی که در دوران سلامت و بیماری دارای حقوقی است. گروه بیماران یکی از آسیب پذیرترین گرو های اجتماعی است زیرا در دوران بیماری نه تنها از نظر فیزیکی توانایی های خود را از دست میدهد بلکه تحت فشار های روانی و اجتماعی و اقتصادی خاص دوران بیماری قرار میگیرد، بنابراین ضرورت اعتلای حقوق بیمار یکی از اولویت های نظام ارائه دهندهی خدمات سلامت و یکی از شاخص های وضعیت سلامت در هر جامعه به شمار می آید.واژه حقوق در تمام زبانها به معنی آنچه راست و سزاوار است، بیان شده است. این امر در تعالیم الهی همه انبیاء به صور گوناگون تبین شده است. بیمارستان ها به عنوان یکی از مهمترین جایگاه های ارائه خدمات سلامت در قالب بستری و نیز سرپایی، باید شرایط مناسبی را برای حفظ حرمت و عزت بیمار، درک و احترام به حقوق وی و خانوادهاش و نیز تیم مراقبتی فراهم نماید. ایجاد این شرایط مستلزم وجود تعاملات سازنده و متناسب بین ارایهدهندگان و گیرندگان خدمات سلامت است. به این طریق ارتقاء قابل قبولی در سلامت جامعه ایجاد خواهد شد. حقوق بیماران بر اساس رضایت بیماران از روند درمان، محرمانه بودن، رضایت آگاهانه و حریم خصوصی تعریف می شود. رضایت آگاهانه عملی است که طی آن بیمار بر اساس اطلاعات ارائه شده توسط پزشک یا تیم درمانی در مورد رفتار درمانی یا شرکت در یک تحقیق پزشکی تصمیم میگیرد. مسئله حقوق بیمار در دو دهه اخیر به دلایل آسیب پذیری و نیازمندی بیمار از یک سو و توجه روز افزون جوامع بین الملی به حقوق بشر از سوی دیگر مورد توجه قرار گرفته است. با توجه به اینکه در رابطه با حق رضایت آگاهانه، مطالعات اندکی صورت گرفته است و میزان آگاهی بیماران از حقوق خود خیلی اندک است این مطالعه با هدف بررسی میزان آگاهی حق رضایت آگاهانه بیماران در نظام سلامت انجام خواهد گرفت.