ارزیابی کارایی واحدهای تصمیم گیری با داده های فازی با استفاده از واحدهای تصمیم گیری ایده آل و غیر ایده آل

تحلیل پوششی داده ها (DEA) روشی ناپارامتری برای ارزیابی کارایی واحدهای تصمیم گیرنده (DMU) با استفاده از برنامه ریزی ریاضی است.روشهای متعددی برای ارزیابی کارایی واحدهای تصمیم گیرنده وجود دارد از جمله مدل CCR (چارنز-کوپر-رودز) یا روش BCC (بنکر-چارنز-کوپر)که به ارزیابی کارایی واحدها با استفاده از برنامه ریزی خطی می پردازند.یا روش وانگ که به ارزیابی کارایی واحدها با استفاده از واحدهای تصمیم گیری ایده آل (IDMU) و غیر ایده آل (ADMU) و در نهایت به رتبه بندی واحدها می پردازد.همه این محاسبات زمانی صورت می گیرد که همه داده ها یعنی ورودی ها و خروجی های واحدهای تصمیم گیری از نوع قطعی می باشند حال سوال این است که نحوه ارزیابی کارایی واحدهای تصمیم گیری زمانیکه دادهااز نوع فازی مثلثی متقارن باشد به چه فرم خواهد بود؟ در این نوشته روشی برای ارزیابی کارایی واحدهای تصمیم گیری و همچنین رتبه بندی آنها با استفاده از واحدهای تصمیم گیری ایده آل و غیر ایده آل با داده های فازی ارائه می شود.نهایتا مثالی عددی برای نمایش کاربرد این روش ارائه می شود.