مطالعه چاه نیمه ها جهت صید و صیادی و آبزی پروری با تاکید بر چاه نیمه چهارم

مطالعه حاضر به منظور شناسايي، بررسي تغييرات تنوع و تراکم پلانکتون‌هاي گياهي و جانوري در طي يک سال (93-92) در چاه نيمه‌هاي سيستان انجام شد. در بررسي جوامع پلانکتوني چاه نيمه‌ها، 5 شاخه و 28 جنس فيتوپلانکتوني شناسايي شدند. در مقايسه زماني بيشترين تنوع جنسي فيتوپلانکتون در مهرماه با 22 جنس و کمترين تنوع در بهمن‌ماه با 11 جنس بود. در بيشتر دوره¬هاي نمونه‌برداری بيشترين جنس‌هاي مشاهده شده مربوط به شاخه Chlorophyta بودند. همچنين اين شاخه از نظر فراواني نيز در ماه‌هاي مهر، آبان و ارديبهشت غالب بود که به ترتيب 54، 49 و 59 درصد از فراواني کل جامعه فيتوپلانکتوني را به خود اختصاص داده است و جنس‌¬هاي Staurastrum و Pediastrum از اين شاخه بيشترين فراواني را دارا بودند. شاخه Bacilloriophycae تنها در بهمن‌ماه گروه غالب بوده که در اين دوره 53% فراواني کل را به خود اختصاص داده و جنس‌هاي Nitzschia و Navicula در اين دوره بيشترين فراواني را در اختيار داشتند. همچنين ميانگين سالانه مقدار کلروفيل a براي مخازن چاه نیمه‌های سيستان 36/2 ميکروگرم در ليتر به دست آمد که بر اساس روش OECD اين مخازن جزء مناطق اليگوتروف دسته‌بندی می‌شوند. و با توجه به ميزان کلروفيل a به دست آمده ميزان کيلوگرم ماهي توليد شده در سال در چاه نیمه‌ها 869400 محاسبه گرديد. از طرف ديگر در بررسي جوامع زئوپلانکتوني چاه نيمه‌ها، 4 شاخه و 14 جنس زئوپلانکتون شناسايي شدند که بيشترين تنوع جنسي زئوپلانکتون‌ها در اردیبهشت‌ماه با 8 جنس و کمترين نيز در بهمن‌ماه با 4 جنس شناسايي شد. در مهر و اردیبهشت‌ماه بيشترين فراواني زئوپلانکتوني مربوط به شاخه Rotifera بوده به‌طوری‌که به ترتيب 63 و 49 درصد فراواني کل جامعه زئوپلانکتوني را تشکيل داده است. در آبان و بهمن‌ماه بيشترين فراواني زئوپلانکتون مربوط به شاخه Arthropoda بود که حدود 70 درصد فراواني کل جامعه را در بر مي‌گرفت. بر اساس نتايج به دست آمده مي‌توان عنوان کرد که تغييرات فصلي مي‌تواند بر تغيير تراکم و تنوع پلانکتون‌هاي چاه نیمه‌هاي سيستان تأثيرگذار باشد. افزايش جمعيت در دوره‌هاي گرم‌تر را مي‌توان ناشي از بهبود شرايط محيطي و منابع اوليه توليدات پلانکتوني و به دنبال آن جوامع زئوپلانکتوني دانست.