بررسي روش هاي پيش بيني مبتني بر سريهاي زماني و ارائه متدولوژي بهينه پيش بيني جهت کنترل موجودي در سازمان

آينده از آن كساني است كه به نحو مناسبي براي آن برنامه‌ريزي كنند. هر مؤسسه يا سازمان موفقي بايد با توجه به پيش‌بيني وضع آينده،‌برنامه‌ريزي‌هاي لازم را به انجام رسانند. براي اين منظور روشهاي متعددي وجود دارد. اين روشها مي‌تواند تجارب گذشته را به پيش‌بيني حوادث آينده بدل سازد. بعنوان مثال، مدير خريد يك فروشگاه بزرگ مي‌تواند تجارب گذشته را مورد استفاده قرار دهد تا تصميم‌گيري كند كه چه موقع و به چه ميزان كالا خريداري نمايد و يا شركت برق مي‌تواند بر اين باور باشد كه تقاضا براي نيروي برق با نرخ مشابهي همچون 10 سال گذشته افزايش خواهد يافت و درنتيجه ظرفيت توليدي مورد نياز خود را براي 5، 10 و يا 20 سال آينده پيش‌بيني كند. در هر مورد آمار مربوط به متغيري كه پيش‌بيني مي‌شود در دوره‌هاي زماني گذشته موجود است. اين آمار را اصطلاحاَ سري زماني مي‌گويند. منظور از يك سري زماني مجموعه‌اي از داده‌هاي آماري است كه در فواصل زماني مساوي و منظمي جمع‌آوري شده باشند. روشهاي آماري كه اين گونه داده‌هاي آماري را مورد استفاده قرار مي‌هد تحليل سريهاي زماني ناميده مي‌شود. سري زماني داراي چهار جزء روند بلند مدت( )، ادوار تجاري( )، نوسانات فصلي( ) و تغييرات نامنظم( ) است. يك سري زماني مشخص ممكن است از هر چهار جزء و يا فقط برخي از اين اجزاء تشكيل شده باشد. يك سري زماني مشاهده شده را به اجزاء تشكيل دهندة آن تجزيه مي‌كنيم. مدل كلاسيك سري زماني فرض را بر اين مي‌گذارد كه مقادير سري زماني مشاهده شده تركيبي از ، ، و است. در مورد چگونگي فرم تركيب معمولاً دو نوع مدل خاص مورد استفاده قرار مي‌گيرد. اولين مدل عبارت از مدلي است كه در آن مقادير مشاهده شده سري زماني معادل حاصل جمع اجزاء تشكيل دهنده آن تلقي مي‌شود . دومين مدل عبارت از مدلي است كه در آن مقدار مشاهده شده سري زماني معادل حاصلضرب اجزاء تشكيل دهنده آن تلقي مي‌شود. مفهوم پيش بيني ميتني بر سريهاي زماني توجه زيادي را در ادبيات دانشگاهي به خود معطوف کرده است و اين بدين خاطر است که فرآيندهاي پيش بيني برتر به عنوان يک منبع براي مزيت رقابتي بيان شده اند. سازمانهايي که استراتژي هاي خود را در راستاي پيش بيني و سناريوسازي مبتني بر آن انتخاب مي کنند تصور مي کنند که به بهبود عملکرد دست پيدا مي کنند. هنوز مطالعات تجربي کمي در زمينه پيش بيني مبتني بر سريهاي زماني صورت گرفته است. سوال اصلي تحقيق اينست که نمونة مورد نظر تحقيق در چه سطحي از اعتبار پيش بيني قرار دارد، وضعيت مطلوب آن چيست و نحوه ارتقاء از وضع موجود به وضع مطلوب چگونه است؟، همچنين ابزار گردآوري داده ها در اين تحقيق پرسشنامة مي باشند جهت تجزيه و تحليل اطلاعات نيز از دو شيوة آمار توصيفي و آمار استنباطي استفاده شده است، سرانجام در 3شرکت ايراني آزمون گرديد و نتايج نيز اعتبارسنجي شد.