بررسی مفاهیم اخلاقی و عرفانی در ادب پارسی

آنچه از پى مى آيد كوشش و پژوهشى است درباره ى بازنمايى جلوه هايى از مفاهيم اخلاقى در نثر فارسى به ويژه سبك عراقى كه سرشار از نكته هاى عرفانى و اخلاقى است و به قصد تيمّن و تبرّك به قرآن و حديث نيز گريزى زده شده است و نمونه هايى از بهره گيرى ها و اثرپذيرى هاى پاره اى از پارسى سرايان به قرآن و حديث را آورده ايم و كوشيده ايم تا نمونه ها، متنّوع، زيبا و نكته آموز باشند. در نهايت آنچه در اين مجموعه فراهم آمده و در حدو اندازه اى نيست كه توانسته باشد متناسب با شأن و منزلت موضوع، رخ نموده و صورتى نگارين و دلربا يابد. امّا در عين حال مى تواند به عنوان نهادى از يك كوشـش پردامنه و مبتنى بر مهر و معرفت در شمار آيد و چه بسا دريچه هايى از آگاهى نيز بگشايد و خوانندگان فهم را بصيرتى نو دهد. در اين مجموعه اساس كار آن بوده است تا گوهرهاى شاهوار و نفيس ادب نفس و اخلاق را در گنجينه هاى ارزشمند ادب فارسى، جستجو نموده و پاره اى از آن را در آيينه ى گزينش ساده و هدفمند به مشتاقان فضيلت بنماياند و از رهگذر اين باز نم ود و يادآورى هم خود را از اين تنعّم كثير بهره مند سازد و هم اهل معنا و تعالى را خطى واحد فراپيش نهد; اما اين كه تا چه حد در انجام اين كار توفيق نصيب گشته باشد، نامعلوم است و چند و چون آن جز به فضل الهى و حسن توجه اصحاب خرد و دلى وابسته نخواهد بود.