ارزيابي عملكرد واحدهاي دانشگاه آزاد اسلامي استان مازندران با استفاده از تحليل پوششي داده‌ها

دانشگاهها نيز مانند هر سازمان ديگري بمنظور استفاده بهينه از منابع محدود خود و اثربخشي بيشتر، نيازمند ارزيابي و سنجش عملكرد مي باشند. هدف از اجراي تحقيق حاضر، ارزيابي عملكرد واحدها، تعيين واحدهاي الگو و مرجع براي واحدهاي ناكارا، و رتبه‌بندي واحدهاي كاراي نسبي دانشگاههاي آزاد اسلامی استان مازندران با استفاده از تكنيك تحليل پوششي داده‌ها مي‌باشد. بر اين اساس، عملكرد 12 واحد دانشگاهي، هر كدام با دو متغير ورودي(آموزشي و خدماتي) و دو متغير خروجي(بهره‌وري آموزشي و پژوهشي) كه بصورت موزون محاسبه شده‌اند مورد بررسي و ارزيابي قرار گرفته است. يافته‌هاي تحقيق نشان داده است كه واحدهای بهشهر، سوادکوه، محمودآباد، نور، چالوس و تنكابن بعنوان واحدهای کارا، و واحدهای قائمشهر، نکا، آمل، بابل، نوشهر و رامسر بعنوان واحدهای ناکارا بوده‌اند. براي واحدهاي ناكارا، بمنظور قرار گرفتن در مرز كارايي نسبي، واحدهاي دانشگاهي مرجع و الگو شناسايي شده‌اند. از نظر كارايي فني، تمامی واحدهای کارا، از نظر هر دو گروه متغيرهاي ورودي و خروجي كارا عمل كرده‌اند در حالي كه واحدهاي ناكاراي نکاء و نوشهر، علی رغم ناکارایی در كليت عملكرد، در متغیر خروجی دوم( بهره وری پژوهشی) دارای کارایی نسبي بوده‌اند. از نظر كارايي مقياسي، واحدهاي قائمشهر، بابل، آمل، تنكابن و رامسر داراي بازده به مقياس نزولي، واحدهاي سوادكوه، محمودآباد، نور و چالوس داراي بازده به مقياس ثابت، و واحدهاي بهشهر، نكاء و نوشهر داراي بازده به مقياس صعودي بوده‌اند. در بين واحدهاي داراي كارايي، واحد نور داراي كارايي قوي، و واحد تنكابن داراي كارايي ضعيف بوده است و ديگر واحدها در حالتي بينابين اينها قرار داشته‌اند. در پايان مقاله، بحث، نتيجه‌گيري و پيشنهادات، و نيز مواردي چند در خصوص ادامه و پيگيري تحقيقات مشابه در آينده ارائه شده‌اند.