بنام خدا
لایحه بودجه سال آینده در دستور کار مجلس شورای اسلامی قرار گرفته است .آنچه از مجموعه آن بدست میاید ومسوولان بلند پایه قوای مقننه ومجریه بدان اشاره دارند اینستکه با این بودجه نمیتوان کشوررا اداره کرد. مهم نیست که بچه دلیل کم آورده ایم ؟ فساد اداری یا تحریمات اجانب ویا حیف ومیل درآمدها هرچه هست بودجه قادر به تامین هزینه های امور عمرانی نیست .چه باید کرد؟
40 سال است فرصت براس سخن گفتن بوده است اینک زمان عمل است ودر این وادی قدم اول باید از سوی روحانیت برداشته شود.مگر آنان رهبری نظام را ندارند؟ مگر خواهان تداوم نظام نیستند؟ پس چرا سکوت ؟ کلیه حوزه های علمیه وهمه موسساتی که تحت مدیریت روحانیت است پیش قدم شده واز بودجه دولت خودرا کنار بکشند وبگذارند تا این وجوه برای مردم محروم مصرف شود برای مردمی که گرسنه اند وسرپناهی ندارند اولویت با تامین نیازهای آنهاست یا تامین مساجد ومنبرها ؟ اگر قرار است که جانفشانی شود جانش از سوی مردم در جبهه ها و هزینه دیگر نیازمندان از صرفه جوئی وامساک روحانیت معظم . بگذاریم ابتدا ملت ایران جان بگیرند تا فرصتی برای یادگیری امور دینی بدست آورند
حجت الاسلام محسن غرویان: برخی موسسات در قم از یک طرف از دولت بودجه و پول می‌گیرند و از طرف دیگر علیه روحانی فعالیت می‌کنند .اطلاع دارم که بعضی از فضلا، مدرسین و طلاب اخیرا از حوزه قم به نجف هجرت می کنند که یکی از دلایل مهاجرت ها به خاطر بحث وابستگی حوزه به دولت است