بنام خدا
زمانیکه منتسکیو نظریه تفکیک قوارا مطرح کرد اروپا ازآن بهره گرفت ونظام های مردمی شکل گرفتند وسه قوه مستقل در کشورها حاکم شدند که هریک بی آنکه دخالتی درقوای دیگر داشته باشند هماهنگ کشورهارا پیش بردند .
اما زمانیکه در کشورمان انقلاب اسلامی روی داد ترکیب عجیبی بوجود آمد که نه تنها درآنروزها کسی ملتفت آن نشد که امروز نیز بسیاری به راز این قوای سه گانه پی نبرده اند.
آنچه درعمل مشاهده گردید در ایران اسلامی بظاهر سه قوه وجودارد اما درواقع یک قوه قدرتمند وجوددارد ودودیگر بظاهر قوای بی یال ودم واشکم.
قوه قدرتمند کشور قوه قضائیه است که بهیچ وجه خودرا تحت دو قوه دیگر نمیداند وبقول دادستان مشهد اقتدار آن با قدرت خداوند تنها یک انگشت فاصله دارد. اما قوه مجریه وقوه مقننه که برخاسته از نیروی مردم است فاصله اش تا خداوند زمین تا آسمان است ولذا هرچند گاه بزیر مهمیز قوه قضائیه میروند ودر مورد آنان افشاگری میشود . بنابراین مساله قوای سه گانه وتفکیک قوا در ایران توهمی بیش نیست .
بنظر بنده علت اصلی اینکه چنین نتیجه ای از تفکیک قوا درکشورمان بدست آمده است محصول تسلط نهاد دیگری بنام شورای نگهبان است که نظارت کامل انتخابات را برعهده گرفته ونمایندگانی ناتوان ومجریانی ناتوانتر بدست داده است .
تنها در صورتی میتوان قوای سه گانه ومستقل ازیکدیگررا در کشور داشته باشیم که انتخابات کاملا آزاد درکشور برقرار شود آنگاه بندگان خدا فاصله اشان تا خدا به اندازه یک بند انگشت میشود وآنگاه میتوانند همدوش قوه قضائیه کشوررا پیش برند .