بنام خدا
چندی است که در نقاط گوناگون کشور برخی از دختران روسری خودرا برداشته وبرسرچوبی گذاشته وبربلندی می ایستند.
این پدیده که نوعی اعتراض به حجاب اجباری است چون درخیابان انقلاب تهران آغاز شد بدین نام معروف شد.همانگونه که رهبری فرمودند مساله حجاب هم حرام شرعی است وهم حرام اجتماعی .قطعا این اعتراضات درقبال حرام شرعی نیست چرا که مسلمانان با این حکم کاملا آشنا هستند بلکه اعتراض به حرام اجتماعی آنست. چرا که اولا همه مردم ایران مسلمان نیستند تا مشمول حرمت شرعی باشند وثانیا قانون حاکم (قانون مجازات اسلامی) قانونی نامتناسب است وبرای پوشش بانوان باید قانونی منسجم درمجلس شورای اسلامی تصویب گردد. چرا که امر حجاب درجامعه یک امر فرهنگی است وباید بجای نگرش تعزیزاتی کار فرهنگی وبنیادی صورت پذیرد.بنابراین با این دید حرکت بانوان یادشده قابل احترام است اگرچه برخلاف قانون است ومجازات آنرا هم می بینند ولی اعتراض آنان باید مورد توجه مسوولان قرار گیرد. اگر ما نتوانیم این امر مهم فرهنگی را دربستر جامعه پیش ببریم قطعا با زور وفشار امکان ندارد کاری پیش رود. مگر تجربه رضاخان درتاریخ دیده نمیشود؟
این بار مساله ازسوی آقایان مطرح نیست بانوان کشورند که معترضند وحتما برخی از با حجابان نیز حامی آنانند چه حجاب اجباری آنانرا نیز ازاین امر دینی زده میکند . بیائیم در دوره با برکت ایام فاطمیه نگاهمان را به زن بگونه دیگری بکار گیریم وتنها ازدریچه فساد وبرهنگی بدان ننگریم چه حرکت بانوان میتواند سرآغاز یک دوره مهمی دراصلاحات درکشور باشد .