تغییرات جمعیتی کشور در سال های اخیر به گونه ای است که در آینده نزدیک، یک دوره فشرده سالمندی جمعیت را تجربه خواهد کرد و با رشد سریع و پرشتاب تعداد افراد بالای 60 سال به حدود 30 میلیون نفر خواهد رسید. هدف از پژوهش حاضر، بررسی روند سالمندی جمعیت کشور از سال 1390 تا 1430 با توجه به پیش بینی بخش جمعیت سازمان ملل در سال 2012 و مرکز آمار ایران است. نتایج پژوهش حکایت از روند سریع و پرشتاب سالمندی جمعیت با توجه به کاهش شدید نرخ باروری و افزایش بی رویه مهاجرت جوانان و نوجوانان دارد که نسبت سالخوردگان از کل جمعیت با روند افزایشی ثابت تا پایان دوره را به حدود 30 درصد خواهد رساند. پاسخ هماهنگ به چالش ها و فرصت های ناشی از پدیده سالمندی، اتخاذ یک چارچوب صحیح برای هدایت سیاستگذاری ها، برنامه ها و فعالیت ها، پاسخگویی و رفع نیازهای متنوع و خاص سالمندان از مواردی است که بایستی توسط دولت مد نظر قرار گیرد. فرهنگ سازی در جامعه نسبت به پدیده سالمندی، توانمند سازی سالمندان، حفظ و ارتقاء سلامت جسمی و روحی آنان، توسعه زیرساخت های لازم و تامین منابع مالی پایدار برای حمایت از سالمندان از مهمترین اهدافی است که سیاست گذاری ها، فعالیت ها و برنامه های نظام بایستی آن را تحقق بخشد.