اقتصاد و خوشبختی

یک جمله ی بسیار زیبا  وجود دارد که من اعتقاد زیادی به آن دارم :

"خوشبختی یک سفر است  نه یک مقصد ، هیچ زمانی بهتر از همین لحظه برای شاد بودن وجود ندارد " ولی در خیلی از مواقع به آن عمل نکردم و با این که اقتصاد خوانده ام ، بهترین لحظات زندگیم را به بهای ناچیز فروختم و به بدترین لحظات زندگیم تبدیل کرده ام ، یک قانون معروف تو اقتصاد وجود دارد به نام قانون نزولی بودن مطلوبیت نهائی که به زبان خودمانی یعنی مطلوبیت اولین لقمه از غذا بیشتر از لقمه های بعدی است و رفته رفته این مطلوبیت کمتر میشود ، به نظر من خوشبختی نیز این چنین است و با گذر زمان ارزش آن  کمتر می شود ، پس بهتر است در هر لحظه از زمان به گزینه هایی که میتواند خوشبختی ما را حداکثر کند بیاندیشیم و در انتخاب آنها درنگ نکنیم و به این امید نباشیم که فردای بهتری خواهیم داشت ، همین الان خوشبختی را حس کنیم ارزش این لحظات با گذر زمان بیشتر میشود ، با پیشرفت تکنولوژی و گذر زمان مشکلات و دغدغه های انسانها رو به افزایش است که این مسائل باعث می شوند ارزش خوشبختی انسانها رفته رفته کمتر شود پس از همین حال این تورم (مشکلات و مسائل آینده ) رو پیش بینی کنیم و دلخوشی هایمان را برای آینده نگه نداریم .

 بیایید جزو آن دسته از افراد باشیم که خوشبختی رو تجربه کرده اند نه جزو کسانی باشیم که منتظر خوشبختی هستند.کسانی که منتظر خوشبختی هستند هرگز به آن نمی رسند ...(سعید)