حفظ حقوق اقلیتها ضامن بقای اکثریت است

بنام خدا

در هر جامعه بطور طبیعی گروه هائی وجوددارند که دارای افکار ورفتارهائی ویژه خود هستند و در میان جمع ممکن است گروهی از نظر تعداد اکثریت را دارا باشد ودر صورت وجود مردمسالاری این اکثریت زمام کشوررا دردست میگیرد. که امری طبیعی است اما بقای این زمامداری منوط به رعایت حقوق اقلیتهاست .ممکن است پرسیده شود که چگونه یک گروه اکثریت بقا ودوامش به اقلیتها بستگی دارد؟

در هر جامعه اقلیتها بدلیل کمی جمعیت خود تلاش میکنند درکنار هم باشند ودر غم وشادی هم سهیم باشند. ما موارد بسیاری را در کشور آمریکا واروپا شاهد هستیم که اقلیتهای آسیائی وآفریقائی یا ازمذاهب گوناگون در کنارهم زیست میکنند .از طرف دیگر گروه حاکم که اکثریت را داراست بدلیل داشتن قدرت از بقای خود غافل میشود ودر همین شرایط است که اقلیت منسجم بایک هماهنگی با اقلیت دیگر موجبات سقوط اکثریت را فراهم میکند وحکومت را در اختیار میگیرند . این امری طبیعی است .اگر اکثریت تنها بخود بیاندیشد اقلیتها روزی آنرا کله پا میکنند . تنها درصورتی حکومت موفق وپایدار است که سهم اقلیتها داده شود

بقای هررژیمی تنها درگرو آراء اکثریت گروه خود  نیست .آنچه آنانرا پایدار میکند عدالت ودادگری است وسپردن سهم هریک از گروه ها موجب بقای اکثریت دادگر است . جامعه هیچگاه متعلق به اکثریت نیست .برای اکثریت تنها فرصتی پیش میاید که عدالت را برقرار کند والا منتظر قیام مردمسالارانه ویا احیانا بگونه دیگری باشند.