بنام خدا
بزرگی ازاینکه درجامعه کتاب خوانی رواج ندارد وبجای آن اینترنت جایگزین شده اظهار تاسف کردند. بله درست است که کتاب خوانی درجامعه ایران سقوط کرده اما مشکل در کتاب نیست در اینستکه اسوه ها خود نشانه ای از محتوای کتاب ندارند.
در غرب کتاب خوانی رواج دارد اما چه کتابی رواج دارد؟ رمان وداستان .مردم که در کوچه وبازار مشغول خواندن کتاب هستند رمان مطالعه میکنند آن هم رمان های سریالی .این امر موجب بشاشت روح وروان آنان است چه مطالعه داستان ورمان یک تفریح است که درکشور ما اساسا تفریحات مسدودند تا چه رسد به رمان خوانی که رمانی وجودندارد.غربیان مطالعات علمی خودرا دردانشگاه ها می آموزند که که متاسفانه دردانشگاه های ما جزوات عهد بوق تدریس میشود ولذا دانشجو پس از پایان دوره مطالعه علمی خودرا دنبال نمیکند . در غرب آنچه لازم است در دوران تحصیل به جوانان آموخته میشود وبعد دوران تفریح است .آنان ازطریق صدا وسیما واینترنت بجوانان امور زندگی را می آموزند اما برای جوانان ما اینترنت برای تفریح است .
نقش صدا وسیما که یک رسانه گسترده اما انحصاری است متاسفانه محدود به امور خاصی است ولذا مطبوع جوانان نیست وازآن گریزانند .نتیجه اینکه کتاب خوانی هنر نیست بلکه سرگرمی است اما کتابی برای رفع خستگی وجودندارد .باید دروس زندگی را در مدارس ودانشگاه آموزاند وبرای دوران دیگر تفریحات برقرار نمود . نگران فقدان کتاب وکتابخوانی نباشیم ابتدا خودرا اسوه اسلام ناب واخلاق بسازیم وبنمائیم تادیگران از رویت ما حقیقت را بیاموزند در دوران پیامبر وامامان تنها شخصیت آنان آموز گار مردم بود آیا امروز چنین است؟