بنام خدا
انتخابات به مراحل نهائی نزدیک میشود وبا استعفای برخی دوچهره از حوزه ودانشگاه دربرابر هم قرار میگیرند. هردو روحانی ومتخصص در فقه وحقوق با بیش از سی سال خدمات در قوای مجریه وقضائیه. هردو فرزندان این کشورند اما هریک راهی را برای آینده کشور ارائه داده اند.
یکی برای برون رفت از مشکلات تعامل با جهان را انتخاب کرده است او از دشمن تراشی وستیز بیزار است او راه را در دوستی می یابد با حفظ عزت ملت ایران .اودراین مسیر برجام را درکارنامه خوددارد او دکتر روحانی است.
دیگری برای برون رفت از مشکلات برخی کشورهارا مستثنی میکند وادعا دارد که میتواند کشوررا بدون تعامل با همه پیش برد او در جهان برای خود دوست ودشمن دارد ومیان آنها خط کشیده است. او دکتر رئیسی است.
در امور داخلی یکی روشش در رفع مشکلات اقتصادی ایجاد شغل ودادن استقلال به افراد جامعه است .او معتقد است که همه دولتند وباید هریک روزی خودرا خود بدست آورد بجز کسانیکه ناتوانند.این فرد دکتر روحانی است.
اما دیگری رفع فقر را ازطریق دادن اعانه یارانه وکمک میخواهد حل کند و تنها بیک دولت معتقد است که دولت امام زمان است وهمه روزی خوار آن این فرد دکتر رئیسی است.
ملت ایران در انتخابات باید یکی از این دوراه را برگزیند . هرکس خودش بیاندیشد وببیند اگر مایل است با همه جهان آشتی کند وبرای روزی خود متکی به اعانه ویارانه نباشد دکتر روحانی را برمیگزیند واگر مایل است درجهان خطی میان دشمن ودوست بکشد وروزی خودرا ازطریق کمک دولتی بدست آورد دکتر رئیسی را برمیگزیند
تنها نکته ای که بنده یادآوری میکنم اینستکه در انتخابات مساله انتخاب دین یا مذهب یا موافقت با قانون اساسی ویا رهبری نیست. اینها در هردو نامزد ازسوی شورای نگهبان مشخص شده است . ودیگر اینکه حمایت دوجامعه روحانی از یکی از نامزدان بمعنای خروج دیگری از دین نیست بلکه اقدام روحانیت امری صنفی است ومنافع خودرا میجویند .تنها گزینش یک راه برای ادامه زندگی در کشور اسلامی ایران است.