طراحی، ساخت و بهینه سازی سیستم کشت ائروپونیک و مقایسه آن با کشت در بستر جامد برای تولید مینی تیوبر سیب زمینی

هدف از اجرای این پروژه طراحی، ساخت و بهینه سازی سیستم ائروپونیک در راستای تولید مینی تیوبر سیب زمینی و مقایسه آن با کشت در بستر جامد می باشد. پس از بررسی نیازهای گیاه سیب زمینی و با توجه به امکان دسترسی به محیط ریشه برای برداشت مینی تیوبرها، سیستم ائروپونیک طراحی و ساخته شد. این طرح در محیط گلخانه ای در قالب آزمایش فاکتوریل با طرح پایه کاملاً تصادفی با سه تیمار شامل دمای بستر ریشه (با سه سطح 15، 20 و 25 درجه سلسیوس)، قطر نازل (دو سطح 300 و 700 میکرون) و زمان پاشش محلول غذايي (دو سطح 10 و 15 دقیقه) اجرا شد. هر تیمار در سه تکرار و هر تکرار شامل چهار گیاه در سیستم ائروپونیک بود. پس از ساخت سيستم، گياهچه هاي درون شيشه اي سالم و عاري از ويروس سيب زميني به محیط گلخانه منتقل و مستقیماً در دو بستر ائروپونیک و جامد قرار گرفتند. محلول غذايي در هر دو روش يکسان بود که توسط مرکز بين المللي تحقيقات سيب زميني معرفي شده بود. براي کشت در بستر جامد از گلدان هاي حاوي مخلوط خاک، پرلیت و پیت ماوس به نسبت مساوي استفاده شد. صفات مورد بررسي در اين تحقيق شامل تعداد ميني تيوبر، وزن کل ميني تيوبر، ميانگين وزن ميني تيوبر در هر گياه، نسبت چشم به وزن و نسبت طول به عرض در هر ميني تيوبر، ارتفاع و قطر ساقه، طول میانگره، طول ریشه و استولون، قطر و تعداد استولون، درصد ماده خشک ساقه و ریشه تجزيه و تحليل شدند. بر اساس نتايج به دست آمده، سيستم ائروپونيک به استثناي صفات درصد ماده خشک ساقه و ریشه و میانگین وزن کل مینی تیوبر در هر گیاه در بقيه صفات بطور معنی داری (1٪ P≥) برتر از بستر جامد بود، در بین تیمارهای سیستم ائروپونیک، تیمار بستر سرد (15 درجه سلسیوس) با قطر نازل 700 میکرون از عملکرد بالاتری برخوردار بود. در تیمار زمان پاشش اختلاف معنی داری مشاهده نگردید.