بررسي انوع لچک و ترنج گردان در سه استان اصفهان، کرمان و مرکزي

در پیشینه هنرهای ایرانی، فرش مقام والا و شایسته ای دارد. هنر و صنعت فرش در ایجاد اشتغال و کسب درآمد ارزی و همچنین به عنوان منبع درآمد روستایی جایگاه ویژ و مهمی دارد. از این رو یکی از مهمترین وظایف پژوهش گران این است، که زمینه فرهنگی این هنر والا در میان مردم زنده نگه دارند و همچنین مانع از بین رفتن طرح، اصول و سنت این هنر ارزشمند شوند. واژه فرش در کل شامل تمام انواع زیراندازها و هر چیز گستردنی می شود، منظور محقق در این پایان نامه از فرش، قالی که یک زیرانداز پرزدار و گره دار است؛ می باشد. قالی دارای سه شاخصه طرح، بافت و رنگ است، که محقق به بررسی آنها با تاکید بر شاخصه طرح و بخصوص طرح لچک و ترنج گردان در سه استان اصفهان، کرمان و مرکزی پرداخته است. هدف از اجرای این پایان نامه سبک شناسی، طبقه بندی طرح های این مناطق و ارائه یک منبع مطالعاتی برای جلوگیری از فراموش شدن این طرحهای اصیل و همچنین تفکیک طرحهای لچک و ترنج این سه منطقه است. روش این پژوهش توصیفی - تحلیلی و جمع آوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای و میدانی است. نتایج حاکی از آن است که انواع لچک و ترنجها در این مناطق مشخص شد و با دیگر مناطق مورد مقایسه قرار گرفت و شباهت ها و تفاوتهای مناطق با رسم شکل مطرح شده است. کلید واژگان: فرش اصفهان، فرش کرمان، فرش مرکزی، طرح لچک و ترنج