بررسی میزان آسیب پذیری مناطق متاثر از طوفان های گرد و غبار در شهر زابل

در سال های اخیر، کاهش یا توقف جریان آب ورودی رودخانه هیرمند به سیستان موجب وقوع خشکسالی های پی در پی، خشک شدن تالاب هامون، تشدید خشکی محیط، کاهش پوشش گیاهی و افزایش فرسایش خاک شده است. این عوامل در کنار وزش بادهای 120 روزه، شرایط مناسبی را جهت افزایش طوفان های گرد و غبار مهیا نموده است. بروز این پدیده ها چالش های متعددی را بر ابعاد اقتصادی، اجتماعی، زیست محیطی و کالبدی منطقه تحمیل می کند. بر این اساس، هدف پژوهش حاضر، بررسی میزان آسیب پذیری مناطق متأثر از این طوفان ها در بخش های اقتصادی، اجتماعی، زیست محیطی و کالبدی در شهر زابل می باشد. روش این تحقیق، توصیفی- تحلیلی و مبتنی بر بررسی منابع اسنادی، بررسی های میدانی و تکمیل پرسشنامه بوده است. در تجزیه و تحلیل اطلاعات، از مدل تحلیل سلسله مراتبی (AHP) و تحلیل های آماری استفاده شده است. در این راستا، نرم افزارهای Expert Choice ، SPSS و Arc GIS به کار گرفته شده اند. نتایج به دست آمده نشان می‌دهد که بیشترین تعداد روستاهای دارای شدت آسیب¬پذیری خفیف و متوسط، در شهرستان¬های زهک و هامون که به ترتیب در قسمت¬های جنوب شرقی و جنوب منطقه سیستان واقع شده¬اند، قرار دارند و بیشترین تعداد روستاهای دارای آسیب‌پذیری شدید و بسیار شدید، در شهرستان¬های هیرمند و نیمروز که در قسمت¬های شمال شرقی و شمال منطقه قرار دارند، پراکنده می‌باشند.