کنترل تعقیب مسیر ربات سیار غیر هولونوم دو درجه ی آزادی با روش پسخوراند خطی ساز و شبکه های عصبی مصنوعی

با توجه به این که مدلسازی دینامیکی یک سیستم در مقایسه با مدلسازی سینماتیکی آن پیچیدگی های خاص خودش را دارد، استفاده از شبکه های عصبی مصنوعی برای مقابله با این دشواری ها توصیه می شود. ولی یک شبکه ی عصبی زمانی بهترین کارکرد را از خود نشان خواهد داد که با یک یا چند کنترلر مناسب دیگر توام باشد. با عنایت به نتیجه ای که از این پروژه حاصل شده، پیشنهاد می شود تاکید بیشتری روی شبکه های عصبی-فازی و شبکه های کنترل شده به روش عصبی و لغزشی به عمل آید، چرا که کنترلرهای لغزشی و فازی مزیت های نسبی خود را در شرایط کاربری مختلف به اثبات رسانیده اند . تصمیم گیری در مورد تعداد لایه ها، تعداد نرون ها در هر لایه ، نرخ آموزش شبکه ، شیوه ی آموزش و... از جمله ی پارامترهایی هستند که در طراحی کنترلر باید مئنظر قرارگیرند.