مقطع : کارشناسی ارشد
دانشگاه : دانشگاه تربیت مدرس تهران
تاریخ دفاع : 1390/12/25
اساتید راهنما : دکتر رضا قراخانلو
اساتید مشاور : دکتر حمید آقا علی نژاد
اساتید داور : دکتر حمید رجبی و دکتر محمدرضا کردی
مشاهده سایر پایان نامه های محمد سلیمانی فارسانی
چکيده
زمينه و هدف: اسفنگوزين-1-فسفات(S1P) يک اسفنگوليپيد بيواکتيو مشتق شده از پلاکت ها مي باشد که در تنظيم تکثير، تمايز، هايپرتروفي و مقابله با مرگ برنامه ريزي شده سلولي و فعال سازي سلول هاي ماهواره اي درگير مي باشد. هدف اين تحقيق بررسي اثر 8 هفته تمرين مقاومتي بر ميزان S1P عضله قلبي موش صحرايي نژاد ويستار بود.
روش: 12 موش صحرايي 8 هفته اي نر نژاد ويستار (190-250گرم) در اين مطالعه استفاده شد. حيوانات بصورت دوتايي در يک محيط کنترل شده (22 درجه سانتي گراد، سيکل 12:12 خاموش و روشنايي) همراه با غذا و آب در دسترس نگهداري شدند. بعد از يک هفته آشناسازي حيوانات بصورت تصادفي به گروه کنترل(12N=) و تجربي (12N=) تقسيم شدند. نردبان مقاومتي يک متري با فاصله ميله هاي 2 سانتي متري با شيب 85 درجه بعنوان وسيله تمرين مقاومتي و وزنه هاي متصل شده به دم حيوان بعنوان مقاومت استفاده شد. مقدار S1P در لايه کلروفرم بوسيله دستگاه HPLC اندازه گيري شد.
يافته ها: تمرين مقاومتي محتواي S1P در عضله قلبي (P=0/08) را در مقايسه با گروه کنترل افزايش داد که اين افزايش معنا دار نبود، البته بسيارنزديک به معنا دار بوده است.
نتيجه گيري: با توجه به نقش ساختاري و عملکردي اين اسفنگوليپيد و از آنجا که اين فاکتور بدنبال يک دوره تمرين مقاومتي تحقيق حاضر تمايل به افزايش نشان داد، شايد در پي تمرين مقاومتي با مشخصات متفاوت امكان بررسي دقيق تر نقش اين فاکتور رشدي در سازگاريهاي عضله قلبي فراهم آيد.
واژگان کليدي: عضله قلبي- اسفنگوزين-1-فسفات، HPLC.