ارزیابی نقش مدیریت در احیا و پایدارسازی المان ها و محور های باارزش بافت تاریخی فرهنگی شهر تبریز

بافتهاي تاریخی شهرها آثار گرانبهایی هستند که فرهنگ، تاریخ، دانش معماري و شهرسازي گذشته جامعه شهري را نشان می دهند و یا در بیان روشنتر هویت و شخصیت اجتماعی فرهنگی شهر را به نمایش می گذارند. شهر تبريز از قديمي ترين شهرهاي ايران است كه در طي اين سال ها همانند ساير شهرهاي ايران براساس روش هاي متداول توسعه، گسترش يافته و محله هاي جديد در حاشيه محله هاي قديمي آن شكل گرفته اند و اين در حالي است كه بافت ارگانيك و قديمي با توجه به تحولات جمعيتي و كالبدي و اقتصادي شهر دگرگون شده و اغلب به رغم پتانسيل ها و ظرفيت هايش در اسكان جمعيت و دسترسي به خدمات و تأسيسات و تجهيزات شهري و جز اينها، رها شده و رونق و كاركرد خود را از دست داده است .هدف از این تحقیق ارزیابی نقش مدیریت در احیا و پایدارسازی المان ها و محور های باارزش بافت تاریخی فرهنگی شهر تبریز می باشد. ابتدا به ارائه‌ی نتایج اماری و اطلاعات توصیفی مربوط به ویژگی‌های نمونه‌ی مورد تحقیق از قبیل ویژگی های شخصی، میزان اطلاعات از وضعیت بافت تاریخی، مشارکت، مدیریت یکپارچه و ... جدول و نمودارهای آماری حاصل از یافته‌های تحقیق ارائه گردید و همچنین به منظور ارزیابی نظرات مسئولین از روش AHP استفاده شد. نتایج بررسی ها بر اساس تاثیر شکل گیری مدیریت یکپارچه شهری و احیاء و پایداری بهینه عناصر و المان های محورهای باارزش بافت تاریخی- فرهنگی شهرها نشان می دهد میزان معناداری آن در سطح اطمینان 0.95 مثبت می باشد، بنابراین با مراجعه به نتیجه آزمون t می توان استنباط کرد که مدیریت شهری در احیاء محور باارزش بافت تاریخی نقش مهمی را ایفا می کند.