براورد سطح سرمایه انسانی در استان های ایران

اقتصاد آموزش و پرورشبه مانند سایر علوم بشری، با مبانی نظری خاص بنیان نهاده شد و چارچوب نظری اساسی آن متکی بر نظریه سرمایه انسانی می باشد. تشخیص میزان سرمایه انسانی که نقش اساسی در رشد جوامع توسعه یافته ایفا کرده است، در روشن ساختن و توضیح چگونگی رشد اقتصادی این جوامع از اهمیت زیادی برخوردار بوده و تجربه ای برای کشورهای در حال توسعه خواهد بود. سرمایه انسانی در واقع مکمل سرمایه فیزیکی است و موجب می گردد تا از سرمایه های فیزیکی نیز به صورت مناسب تری بهره برداری شود. برای برآورد میزان سرمایه انسانی به صورت پولی دوروش وجود دارد: روش گذشته نگر و روش آینده نگر. دراین رساله میزان سرمایه انسانی از روش گذشته نگر ( روش پیشنهادی جادسون) به صورت کمی و از روش میانگین سال های تحصیل به صورت کیفی برآورد شده است از هر دو روش استان های تهران و یزد و سمنان و مازندران دارای بیشترین سرمایه انسانی بودند و استان سیستان و بلوچستان کمترین سرمایه انسانی را دارا می باشد. از روش میانگین سال های تحصیل، میانگین کل کشور برای افراد 6سال به بالا 813/6 و برای افراد 15سال به بالا 276/7 می باشد. میزان سرمایه انسانی کل کشور برای گروه سنی6سال به بالا1949319747میلیون ریال وبرای گروه سنی15سال به بالا56/1760717577میلیون ریال از طریق روش گذشته نگر برآورد شده است. در این پژوهش برای نخستین بار محاسبه سرمایه انسانی از روش هزینه ای و به تفکیک استانی برای ایران با وجود محدودیت های آماری بسیار انجام شد.