بررسی نقس اسب بالداراز دیدگاه اساطیری در فرهنگ تصویری ایران زمین

از نگاره های اولیه بشر حک شده بر سفالینه ها چنین بر می آید که اسب نقش محوری و بارزی در زندگی بشر بازی نموده است به گونه ای که هر جا سخن از اسب وجود داشته به عنوان حامی انسان یا نمادی از قدرتهای آرمانی انسان را نمایان ساخته است. به نظر می رسد که ویژگی های خاص این حیوان منشا الهام آدمی برای خلق اساطیر و دست یابی به توانائیهایی بوده که جزء خصیصه های اسب می باشد و بشر از دست یابی به آنها عاجز مانده است. با توجه به این نکته که تا کنون تحقیق منسجم و مستقل در مورد اسب های بالدار وکاربردهای متفاوت از این نقوش صورت نپذیرفته ریشه یابی و بررسی چگونگی پیدایش این اسطوره در فرهنگ تصویری ایران ضروری به نظر می رسد.