بررسی عناصر فعل کشنده در قتل عمدی و ضابطه تشخیص آن از منظر فقه شیعه و حقوق کیفری ایران

بر اساس بند )ب( م 602 ق.م.ا مصوب 0730 و بند )ب( م 690 ق.م.ا مصوب 0796 قانون گذار را » عمداً کاری انجام دهد که نوعاً موجب جنایت واقع شده یا نظیر آن، میگردد « یا » انجام کار نوعاً کشنده کار نوعاً « به عنوان ضابطه قتل )جنایت( عمدی در حقوق کیفری پذیرفته است ازآنجاکه تعریفی از فعل یا در قانون مجازات اسلامی وجود ندارد، لذا در عمل تفاسیر و تعابیر مختلفی از این ضابطه در محاکم » کشنده وجود دارد و رویه قضایی که به خصوص در آراء شعب دیوان عالی کشور متجلّی است، حاکی از آن است که دادگاهها و شعب دیوان با تفسیر موسع بند )ب( م 602 ق.م.ا 0730 و بند )ب( م 690 ق.م.ا، صرف را صرفنظر از موضع اصابت، برای تحقق قتل عمدی کافی میدانند. این پایان نامه به » استفاده از آلت قتاله « و تعیین » کار نوعاً کشنده « بحث پیرامون برخی از اشکالات در رویه قضایی در خصوص تشخیص ضابطه میپردازد و مصادیق آن را تبیین مینماید. » کار نوعاً کشنده « معیار و ضوابطی جهت تشخیص و تعیین کلیدواژه: آلت قتاله، ارعاب، ایدز، ترک فعل، فعل نوعاً کشنده، قاتل، قتل عمدی،