تاثیر کود منگنز و باکتری های محرک رشد(pgpr) برعملکردواجزای عملکردبرنج ارقام طارم هاشمی و فجر

به منظور بررسی تاثیر باکتری محرک رشد (کودهای زیستی) و کود منگنز بر عملکرد و اجزای عملکرد دو نوع برنج ارقام طارم هاشمی وفجر، در سال زراعی 93 در روستای کته پشت از توابع شهرستان آمل آزمایشی بصورت فاکتوریل وطرح بلوک کامل تصادفی با 3 تکرار انجام شد . به این شرح که فاکتور اول در 2 سطح (طارم هاشمی و فجر) و فاکتور دوم و سوم کودمنگنز( مصرف و عدم مصرف) بودند. باکتری در 5 سطح (شاهد،فلورسنس، کوروکوکوم، برازیلنس و ترکیب 3 باکتری) بودند . قبل از نشاءکاری بوته ها از خزانه جدا، ریشه های آن بطور کامل و با دقت توسط آب خالص شستشو گردید و سپس بطور جداگانه با توجه به تیمار باکتری تعریف شده در داخل ظروف مشخص شده به مدت 12 ساعت تلقیح شده وسپس طبق نقشه طرح در کرت ها نشاءکاری صورت گرفت. کلیه عملیات داشت از جمله وجین ( دفع علفهای هرز) و مبارزه با آفات بیماری ها مطابق دستورالعمل موسسه تحقیقات برنج کشور انجام شد. صفات اندازه گیری شده شامل عملکرد دانه،وزن 10 خوشه،طول برگ پرچم،طول خوشه،تعداد دانه در خوشه،وزن کاه،وزن هزار دانه،درصد دانه پر،درصد دانه پوک،ارتفاع بوته،تعداد پنجه،سطح برگ می باشند.نتایج تجزیه واریانس در بین صفات برای عملکرد شلتوک نشان داد که اثر رقم،رقم و باکتری،باکتری،کودو باکتری ، رقم و کود و باکتری درسطح آماری1% معنی دار گردیده است وبیشترین عملکرد دانه با میانگین 5546.66کیلوگرم در تیمار فجر،عدم مصرف کودوباکتری بصورت میکس می باشد.