نقد وبررسی شبهات آیات جنین در قرآن

قرآن کریم در برخی آیات به پدیده های طبیعی پرداخته است. یکی از محورهای مهم و قابل توجه در این گونه آیات، موضوع پیدایش و آفرینش جنین است كه به عنوان نقطه آغاز حیات انسانی بیان شده است. قرآن کریم آفرینش انسان در جنین را در شش مرحله بیان می کند که عبارتند از: نطفه، علقه، مضغه، استخوانها ، پوشاندن استخوانها با ماهیچه و دمیدن روح. با پیشرفت علم وتکنولوژی برخی در صدد تطبیق این گونه آیات با علم جنین شناسی برآمده اند تا حقایق قرآن بر مخاطبین روشن گردد و برخی دیگر این گونه آیات را به چالش کشیده وشبهاتی نیز درباره آن مطرح کرده اند از جمله شبهات مطرح شده درباره مرحله نطفه: پست انگاری آب منی ، خروج منی از بین ستون فقرات و دنده ها ، عدم توجه به نقش نطفه زن در شکل گیری جنین می باشد. ولی بر اساس شرایط ومبانی صحیح تفسیری، برای این شبهات پاسخی مستدل وجود دارد، برای نمونه: منظور از «ماء مهین» به معنای آب پست و بی ارزش نبوده، بلکه یکی از معانی آن مایع ضعیف می باشد و با ویژگی های که برای نطفه مرد و زن در علم جنین شناسی آمده است مطابقت دارد. مراد از«ماء دافق» به معنای آبی جهنده نیست، بلکه به معنای مایع متحرک است و به نطفه مرد و زن هردو اشاره دارد و در برخی آیات دیگر ازجمله «نطفه امشاج» به نقش نطفه مرد و زن هردو در شکل گیری جنین تصریح شده است. در آیه «یخرج من بین الصلب و الترائب» به مرحله ولادت جنین اشاره دارد و با آنچه که در علم جنین شناسی بیان شده است؛ کاملا هماهنگ می باشد. قرآن کریم درآیات جنین علاوه بر این که به مباحث دقیق علمی توجه دارد، ولی هدف اصلی از ذکر این گونه آیات در قرآن کریم را می توان توحید محوری ، معاد باوری و اعجاز علمی دانست. کلید واژگان: مراحل آفرینش جنین، علم جنین شناسی، نطفه، علقه، مضغه، استخوان، دمیدن روح