رابطه کیفیت زندگی کاری و هوش سازمانی با نوآوری سازمانی کارکنان دانشگاه سمنان

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین کیفیت زندگی کاری و هوش سازمانی با نوآوری سازمانی کارکنان دانشگاه سمنان بوده است. روش تحقیق، توصیفی- همبستگی بوده و جامعه آماری شامل کلیه کارکنان دانشگاه سمنان به تعداد 473 نفر می¬باشند؛ که از این افراد طبق جدول مورگان 213 نفر از طریق روش نمونه¬گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات سه پرسشنامه¬ی استاندارد کیفیت زندگی کاری، هوش سازمانی و نوآوری سازمانی بوده است. برای تحلیل داده‌ها از ضریب همبستگی پیرسون به منظور بررسی رابطه بین متغیرها، تحلیل رگرسیون برای تبیین و پیش بینی و از تحلیل واریانس یک راهه و آزمون t مستقل جهت مقایسه و بررسی تفاوت¬ها استفاده شده است و نتایج زیر به دست آمده است: بین کیفیت زندگی کاری و هوش سازمانی با نوآوری سازمانی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد؛ و کیفیت زندگی کاری و هوش سازمانی قابلیت پیش بینی نوآوری سازمانی را دارا هستند. همچنین نتایج نشان می¬دهد که کارکنان با سطح تحصیلات بالاتر از هوش سازمانی و نوآوری بیشتری برخوردار هستند؛ بین کارکنان زن و مرد از لحاظ کیفیت زندگی کاری، هوش سازمانی و نوآوری سازمانی تفاوت معناداری وجود دارد؛ و همچنین نتایج نشان داد که بین سن و متغیرهای تحقیق رابطه معناداری وجود دارد به این صورت که با بالا رفتن سن، میانگین هوش سازمانی، کیفیت زندگی کاری و نوآوری سازمانی کارکنان بالاتر می¬رود.