تاثیر تمرین هوازی بر سطوح سرمی BDNF و ولع مصرف مواد در بیماران مرد در حال ترک اعتیاد

مقدمه: اعتیاد به مواد مخدر عاملی رو به افزایش است. استفاده مزمن از مواد مخدر باعث ایجاد آسیب های جبران ناپذیری در سیستم عصبی مرکزی می شود که ترک این مواد منجر به بهبود رشد سیستم عصبی و فاکتور های رشد عصب می شود. اطلاعات متناقض و کمی در مورد تاثیر فعالیت ورزشی و ترک مواد مخدر در سیستم عصبی انسان وجود دارد. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر تمرین هوازی بر سطوح سرمی BDNF و ولع مصرف مواد در بیماران مرد در حال ترک اعتیاد بود. مواد و روش ها: دراین مطالعه نیمه تجربی، 28 آزمودنی در دو گروه تجربی (14 نفر) و کنترل (14نفر) به روش نمونه گیری در دسترس و تصادفی که سنی بین 20 الی 35 سال داشتند انتخاب شدند. برنامه تمرین هوازی20 جلسه با شدت 70 تا 75 درصد ضربان قلب ذخیره بیشینه بود. پیش و 48 ساعت پس از پایان تمرین نمونه خونی جمع آوری شد. برای بررسی نرمال بودن داده ها از آزمون شاپیروویلک و همگن بودن واریانس ها از آزمون لون استفاده گردید. در نهایت برای تعیین تفاوت درون گروهی و بین گروهی داده های پارامتریک از t همبسته و t مستقل و داده های ناپارامتریک از ویلکاکسون و U مان ویتنی استفاده شد. همچنین ارتباط BDNF و ولع مصرف مواد مخدر از ضریب همبستگی اسپیرمن بدست آمد. داده هادر نرم افزار SPSS19 مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفتند. تعیین آزمون فرضیه ها در سطح معنی داری (05/0≥P) انجام شد. یافته ها: یافته ها نشان داد پس از مداخله تمرین هوازی می تواند باعث افزایش معنی دار BDNF و VO2max وکاهش معنی دار ولع مصرف مواد مخدر، توده چربی بدن، فشار خون سیستول، ضربان قلب و کاهش غیرمعنی دار فشار خون دیاستول در دوره میانی ترک اعتیاد می شود. همچنین در پیش آزمون ارتباط مثبت بین سطوح سرمی BDNF و ولع مصرف مواد وجود داشت که پس از مداخله به ارتباط معکوس تبدیل شد زیرا میزان BDNF سرم پس از تمرینات هوازی افزایش و ولع مصرف مواد مخدر کاهش داشت. نتیجه گیری: تمرین هوازی در دوره ترک مواد مخدر ضمن افزایش آمادگی جسمانی و جلوگیری از افزایش بیش از اندازه وزن باعث کاهش فشار خون و ولع مصرف مواد مخدر و افزایش BDNF می شود که ممکن منجر به بهبود سریعتر سیستم عصبی می گردد.