انگیزه ها و عملکرد پهلوانان در شاهنامه فردوسی

شاهنامه فردوسی دارای سه بخش اساطیری، پهلوانی ،تاریخی است که بخش پهلوانی آن ازقیام کاوه آهنگرعلیه بیدادگری آغاز و بامرگ تهمتن شاهنامه پایان می یابد. دراین بخش پهلوانان برای حفظ آیین و روش پهلوانی، استقلال کشور، پاسداری ازحریم خانوادگی، فرمان پذیری ازآفریدگاریکتا وقبول فرمان خردمندان قوم، برای کسب نام نیک و عزت و احترام واجرای عدالت و تقویت روحیه سلحشوری دربرابرتهاجم بیگانه به خودشناسی که پایه خداشناسی و موفقیت است، می پردازند. پرورش روح مسئولیت پذیری، عمل به تعهدملی وفرهنگی، حق جویی، تعالیم نجات بخش، پرورش مهروعاطفه، تداوم راه فتوت ،گسترش اندیشه یکتاپرستی، دفاع ازهویت واستقلال وآزادی ایران، ایثار، فضیلت، اخلاق، اغتنام فرصت ،غلبه برنیروهای موهوم وبسیارخصال نیک ازواژه واژه وژرفای حافظ زبان وادب پارسی همراه پاشیدن نورایمان ومعرفت درانگیزه ها وعملکردپهلوانان موج می زند.این همه بابهره گیری از شاهنامه وآثاربزرگانی که درباره شاهنامه نوشته اندبه کمک استادان بزرگوار،رحیم نژادسلیم وابوالقاسم رادفر دراختیارادب دوستان قرارگرفت. الگوپذیری برای حفظ میراث نیاکان وپاسداری آیین وروش مردانگی همراه بااشاعه ارزشهای حاکم برهرجامعه ازنکات منتخب قسمت میانه شاهنامه است.