شبکه هاي ا دهاك (Ad-Hoc-NET)

شبکه های Ad-hoc به شبکه های آنی و یا موقت ویا موردی گفته می شود. در شبکه های Ad-hoc مجموعه ای از گره های متحرک بی سیم بدون هیچ زیرساختار مرکزی، نقطه دسترسی و یا ایستگاه پایه برای ارسال اطلاعات بی سیم در بازه ای مشخص به یکدیگر وصل می شوند. در واقع شبکه های بی سیمی هستند که گره های آن متحرک می باشند . طبیعی ترین مزیت استفاده از این شبکه‌ها عدم نیاز به ساختار فیزیکی و امکان ایجاد تغییر در ساختار مجازی آنهاست. يك شبكه Ad hoc تشكيل شده از تجهيزات بي سيم قابل حمل كه با يكديگر به كمك تجهيزات و بدون بر قراري هيچگونه زير ساختي، ارتباط برقرارمي كنند. شبکه هایAd Hoc نمونه ای جدید از مخابرات بی سیم برای وسایل سیار هستند .در یک شبکه Ad Hoc خبری از زیرساخت های ثابت همچون پایگاه های مبنا ومراکز سوئیچینگ وتقویت کننده ثابت نیست . گره های متحرکی که در حوزه ارتباطی یکدیگر قرار دارند مستقیما از طریق لینک (link) بی سیم با هم مرتبط می شوند در حالی که گره هایی که از هم دورند پیام شان از طریق دیگرگره ها تقویت شده تا به گره مقصد برسند .