بررسی تأثیر پیش تیمارهای متفاوت بر خصوصیات جوانه زنی بذر و گیاهچه ارقام مختلف ارقام چغندرقند (Beta vulgaris L.)

هورمون گیاهی به مواد معینی اطلاق می شود که در بخشی از موجود زنده ساخته شده و پس از انتقال اثرات فیزیولوژیکی محسوسی در دیگر قسمت‌های آن به جا می گذارد و در تراکم‌های بسیارکم فعالند. هورمون های گیاهی که اغلب فیتوهورمون خوانده می شوند، در بافت های مریستمی و یا لااقل جوان از هر نوع ساخته می شوند و غالباً اثر خود را پس از انتقال که تا حدودی دورتر از بافتی که ساخته شده‌اند، بجای می گذارند. در تعریف هورمون گیاهی می توان گفت مواد آلی می باشند که مواد غذایی نبوده و توسط گیاهان تولید می شود و در غلظت های کم، فرآیند فیزیولوژیکی را تنظیم می‌کنند. در جهت تعیین غلظتی از پلی اتیلن گلیکول، جیبرلین، کلرید پتاسیم که روی رشد و جوانه زنی بذور چغندرقند بهترین اثر را دارد و تعیین نقش تیمار هیدروپرایمینگ و اسموپرایمینگ روی رشد و جوانه زنی بذور چغندرقند و نیز تعیین اثر متقابل تیمارهای پلی اتیلن گلیکول، جیبرلین، کلرید پتاسیم و هیدروپرایمینگ و اسموپرایمینگ روی رشد و جوانه زنی بذور چغندرقند. این آزمایش در سال 1395 در مرکز تحقیقات کشاورزی و گیاهان دارویی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد انجام شد. نتایج برآمده از این تحقیق نشانگر وجود اثرات معنی دار تیمارهای آزمایشی بر خصوصیات جوانه زنی بذور چغندرقند بود. بهترین ترکیب تیماری در این میان ترکیب کاربرد پلی اتیلن گلیگول به همراه جیبرلین و هیدروپرایمینگ و بهترین بذر رقم کاستیل بود.